αὐθαδόστομος: Difference between revisions
From LSJ
Ἐπιλανθάνονται πάντες οἱ παθόντες εὖ → Cunctis memoria est fluxa, quis factum bene est → Vergesslich alle, denen Gutes widerfährt
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
|||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />à la bouche présomptueuse, au langage présomptueux.<br />'''Étymologie:''' [[αὐθάδης]], [[στόμα]]. | |btext=ος, ον :<br />[[à la bouche présomptueuse]], [[au langage présomptueux]].<br />'''Étymologie:''' [[αὐθάδης]], [[στόμα]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 17:55, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, presumptuous of speech, Ar.Ra.837.
Spanish (DGE)
(αὐθᾱδόστομος) -ον de lengua arrogante, ἄνθρωπος Ar.Ra.837.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à la bouche présomptueuse, au langage présomptueux.
Étymologie: αὐθάδης, στόμα.
German (Pape)
[θᾱ], selbstgefällig und anmaßend redend, nennt Euripides den Aeschylus bei Ar. Ran. 836.
Russian (Dvoretsky)
αὐθᾱδόστομος: высокомерно выражающийся, надменно говорящий Arph.
Greek (Liddell-Scott)
αὐθᾱδόστομος: -ον, ὁ αὐθαδῶς, ἀγερώχως ὁμιλῶν, ἄνθρωπον ἀγριοποιὸν αὐθαδόστομον Ἀριστοφ. Βάτρ. 337.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α αὐθαδόστομος, -ον)
αυτός που μιλά με αυθάδεια.
Greek Monotonic
αὐθᾱδόστομος: -ον (στόμα), ισχυρογνώμων στα λόγια, σε Αριστοφ.