αἰσχυντήρ: Difference between revisions
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''αἰσχυντήρ:''' -ῆρος, ὁ ([[αἰσχύνω]]), αυτός που προξενεί [[ατίμωση]], [[υβριστικός]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''αἰσχυντήρ:''' -ῆρος, ὁ ([[αἰσχύνω]]), αυτός που προξενεί [[ατίμωση]], [[υβριστικός]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 16:14, 10 May 2023
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, dishonourer, of Aegisthus, A.Ch.998.
Spanish (DGE)
-ῆρος, ὁ
infamador, seductor ἔχει γὰρ αἰσχυντῆρος ... δίκην de Egisto, A.Ch.990.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
qui déshonore.
Étymologie: αἰσχύνω.
German (Pape)
ῆρος, ὁ, der Schänder, Aesch. Ch. 984.
Russian (Dvoretsky)
αἰσχυντήρ: ῆρος ὁ развратитель, обольститель Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
αἰσχυντήρ: ῆρος, ὁ, ὁ καταισχύνων, ἐπὶ τοῦ Αἰγίσθου, Αἰσχύλ. Χο. 990· οὕτω καὶ καταισχυντήρ, ὁ αὐτ. Ἀγ. 1363· ἄλλως τὸ αἰσχυντὴρ ἀπαντᾷ μόνον ἐν μεταγενεστέρᾳ τινὶ ἐπιγραφῇ ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 8664.
Greek Monolingual
αἰσχυντήρ (-ῆρος), ο (Α) αἰσχύνω
αυτός που ντροπιάζει τη συζυγική τιμή κάποιου άλλου, ο μοιχός.
Greek Monotonic
αἰσχυντήρ: -ῆρος, ὁ (αἰσχύνω), αυτός που προξενεί ατίμωση, υβριστικός, σε Αισχύλ.
