εὐδιάω: Difference between revisions
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
(13_5) |
(6_6) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] (vgl. [[εὐδία]]), still, heiter sein, nur partic. praes. bei sp. D.; vom Meere, ruhig sein, Ap. Rh. 2, 371 Opp. Cyn. 1, 13; von den Seefahrern, τέμνον πλόον εὐδιόωντες 1, 424; [[ἄνεμος]] εὐδιόων Hal. 3, 58; vom Vogel, der nicht die Flügel schwingt, sondern ruhig schwebt, εὐκήλοισιν εὐδιόων πτερύγεσσιν Ap. Rh. 2, 935. Vgl. [[εὐδιάζω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] (vgl. [[εὐδία]]), still, heiter sein, nur partic. praes. bei sp. D.; vom Meere, ruhig sein, Ap. Rh. 2, 371 Opp. Cyn. 1, 13; von den Seefahrern, τέμνον πλόον εὐδιόωντες 1, 424; [[ἄνεμος]] εὐδιόων Hal. 3, 58; vom Vogel, der nicht die Flügel schwingt, sondern ruhig schwebt, εὐκήλοισιν εὐδιόων πτερύγεσσιν Ap. Rh. 2, 935. Vgl. [[εὐδιάζω]]. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὐδιάω''': Ἐπικ. μετοχ. εὐδιόων ([[εὔδιος]]), εἶμαι [[γαλήνιος]], ἐπὶ θαλάσσης καὶ καιροῦ, κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 371˙ [[ἄνεμος]]… ὅς κεν ἄῃσιν [[ἤπιος]], εὐδιόων Ὁππ. Ἁλ. 3. 58, πρβλ. Ἄρατ. 899˙ ἐπὶ θαλασσοπλοούντων, [[πλέω]] μὲ [[οὔριον]] ἄνεμον, Ἀπολλ. Ροδ. Β. 903˙ πρβλ. [[διαύω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:25, 5 August 2017
English (LSJ)
Ep. part. εὐδιόων, (εὔδιος)
A to be fair or calm, of sea and weather, κόλπος A.R.2.371; [ἄνεμος] Opp.H.3.58; πάντῃ Διὸς -όωντος Arat.899; of persons, to enjoy such weather, A.R.2.903.
German (Pape)
[Seite 1062] (vgl. εὐδία), still, heiter sein, nur partic. praes. bei sp. D.; vom Meere, ruhig sein, Ap. Rh. 2, 371 Opp. Cyn. 1, 13; von den Seefahrern, τέμνον πλόον εὐδιόωντες 1, 424; ἄνεμος εὐδιόων Hal. 3, 58; vom Vogel, der nicht die Flügel schwingt, sondern ruhig schwebt, εὐκήλοισιν εὐδιόων πτερύγεσσιν Ap. Rh. 2, 935. Vgl. εὐδιάζω.
Greek (Liddell-Scott)
εὐδιάω: Ἐπικ. μετοχ. εὐδιόων (εὔδιος), εἶμαι γαλήνιος, ἐπὶ θαλάσσης καὶ καιροῦ, κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 371˙ ἄνεμος… ὅς κεν ἄῃσιν ἤπιος, εὐδιόων Ὁππ. Ἁλ. 3. 58, πρβλ. Ἄρατ. 899˙ ἐπὶ θαλασσοπλοούντων, πλέω μὲ οὔριον ἄνεμον, Ἀπολλ. Ροδ. Β. 903˙ πρβλ. διαύω.