συναίρεσις: Difference between revisions
ποίαν παρεξελθοῦσα δαιμόνων δίκην; (Sophocles, Antigone 921) → What law of the gods have I transgressed?
(13_4) |
(6_8) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0997.png Seite 997]] ἡ, das Zusammennehmen. Bei Gramm. die Zusammenziehung zweier Vokale in einen Diphthong, eigtl. dann, wenn sie keine Veränderung erleiden; aber auch allgemein z.B. εα in η, Schol. Ar. Ach. 10. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0997.png Seite 997]] ἡ, das Zusammennehmen. Bei Gramm. die Zusammenziehung zweier Vokale in einen Diphthong, eigtl. dann, wenn sie keine Veränderung erleiden; aber auch allgemein z.B. εα in η, Schol. Ar. Ach. 10. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''συναίρεσις''': -εως, ἡ, τὸ λαμβάνειν ἢ ἑλκύειν πρὸς τὸ αὐτό, ἡ τῶν [[ἄκρων]] εἰς ταὐτὸ σ. Λογγῖν. 10. 3· σ. καρπῶν Ἀθήν. 489F, Πλούτ. 2. 924F. ΙΙ. [[συστολή]], Πτολ. 1. 8, 4, Εὐστ. Πονημάτ. 143. 43. 2) παρὰ γραμμ., ἡ συγχώνευσις δύο φωνηέντων ἢ φωνήεντος καὶ διφθόγγου ἐν μιᾷ λέξει εἰς μακρὸν φωνῆεν ἢ δίφθογγον, [[οἷον]], γέα, γῆ, ἀληθέϊ, ἀληθεῖ, τιμάεις, -ᾶς, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[διαίρεσις]], Κυντιλ. 1. 5, 17. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:28, 5 August 2017
English (LSJ)
εως, ἡ,
A taking or drawing together, ἡ τῶν ἄκρων εἰς ταὐτὸ σ. Longin.10.3; ς. (sc. καρπῶν) Ath.11.489f; contraction, closing, τῶν διοδευθησομένων Χωρίων Sor.2.59. 2 contraction of front, opp. αὔξησις, Ascl.Tact. 11.7; shortening, reduction of an estimated distance, Ptol.Geog.1.8.3; τοῦ μήκους (of a fractured limb) Sor.Fract.19 (συνερεισις cod.). 3 aggregation, Dam.Pr.96; synthesis, ib.277,280; concentration, τῆς νοερᾶς οὐσίας Simp. in Ph.635.32; generalization, opp. διαίρεσις, Elias in Porph.76.19. 4 in Gramm., synaeresis, whereby two vowels are not changed, but coalesce into a diphthong, as ὀϊστός, οἰστός, opp. διαίρεσις, Quint.Inst.1.5.17, A.D.Adv.132.25; but also contraction, as of κύημα to κῦμα, Gal.6.642.
German (Pape)
[Seite 997] ἡ, das Zusammennehmen. Bei Gramm. die Zusammenziehung zweier Vokale in einen Diphthong, eigtl. dann, wenn sie keine Veränderung erleiden; aber auch allgemein z.B. εα in η, Schol. Ar. Ach. 10.
Greek (Liddell-Scott)
συναίρεσις: -εως, ἡ, τὸ λαμβάνειν ἢ ἑλκύειν πρὸς τὸ αὐτό, ἡ τῶν ἄκρων εἰς ταὐτὸ σ. Λογγῖν. 10. 3· σ. καρπῶν Ἀθήν. 489F, Πλούτ. 2. 924F. ΙΙ. συστολή, Πτολ. 1. 8, 4, Εὐστ. Πονημάτ. 143. 43. 2) παρὰ γραμμ., ἡ συγχώνευσις δύο φωνηέντων ἢ φωνήεντος καὶ διφθόγγου ἐν μιᾷ λέξει εἰς μακρὸν φωνῆεν ἢ δίφθογγον, οἷον, γέα, γῆ, ἀληθέϊ, ἀληθεῖ, τιμάεις, -ᾶς, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ διαίρεσις, Κυντιλ. 1. 5, 17.
