ἐπώμοτος: Difference between revisions

From LSJ

Λιμῷ γὰρ οὐδέν ἐστιν ἀντειπεῖν ἔπος → Famem adeo responsare nil contra datur → Erfolgreich widerspricht dem Hunger nicht ein Wort

Menander, Monostichoi, 321
(13_4)
(6_15)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1015.png Seite 1015]] vereidigt, bei einem Gotte schwörend, [[ἐπώμοτος]] λέγων, eidlich versichernd, Soph. Tr. 427. – Auch Zeus selbst, [[ἐπώμοτος]], bei dem man schwört, ὄμνυμ' ἔγωγε Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον Soph. Tr. 1178, wo der Schol. [[ὅρκιος]] erkl., = Ζῆν' ἐπομόσας.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1015.png Seite 1015]] vereidigt, bei einem Gotte schwörend, [[ἐπώμοτος]] λέγων, eidlich versichernd, Soph. Tr. 427. – Auch Zeus selbst, [[ἐπώμοτος]], bei dem man schwört, ὄμνυμ' ἔγωγε Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον Soph. Tr. 1178, wo der Schol. [[ὅρκιος]] erkl., = Ζῆν' ἐπομόσας.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπώμοτος''': -ον, ([[ἐπόμνυμι]]), ὡρκισμένος, οὕνεχ’ ὅρκων οἷσιν ἦν [[ἐπώμοτος]] (διάφ. γρ. [[ἐνώμοτος]]) Σοφ. Αἴ. 1113 οὐκ [[ἐπώμοτος]] λέγων δάμαρτ’ ἔφασκες Ἡρακλεῖ ταύτην ἄγειν; ὁ αὐτ. ἐν Τραχ. 427, πρβλ. [[ἐνώμοτος]]. ΙΙ. Παθ., [[μάρτυς]] τῶν ὅρκων, ὡς τὸ [[ὅρκιος]], Ζῆν’ ἔχων ἐπώμοτον, «[[τουτέστι]] τοῦ ὅρκου ἐγγυητὴν» (Σουΐδ.), Σοφ. Τραχ. 1188.
}}
}}

Revision as of 11:09, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπώμοτος Medium diacritics: ἐπώμοτος Low diacritics: επώμοτος Capitals: ΕΠΩΜΟΤΟΣ
Transliteration A: epṓmotos Transliteration B: epōmotos Transliteration C: epomotos Beta Code: e)pw/motos

English (LSJ)

ον,

   A on oath, sworn, ἐ. λέγων S.Tr.427 ; cf. ἐνώμοτος.    II Pass., witness of oaths, like ὅρκιος, Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον ib.1188.

German (Pape)

[Seite 1015] vereidigt, bei einem Gotte schwörend, ἐπώμοτος λέγων, eidlich versichernd, Soph. Tr. 427. – Auch Zeus selbst, ἐπώμοτος, bei dem man schwört, ὄμνυμ' ἔγωγε Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον Soph. Tr. 1178, wo der Schol. ὅρκιος erkl., = Ζῆν' ἐπομόσας.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπώμοτος: -ον, (ἐπόμνυμι), ὡρκισμένος, οὕνεχ’ ὅρκων οἷσιν ἦν ἐπώμοτος (διάφ. γρ. ἐνώμοτος) Σοφ. Αἴ. 1113 οὐκ ἐπώμοτος λέγων δάμαρτ’ ἔφασκες Ἡρακλεῖ ταύτην ἄγειν; ὁ αὐτ. ἐν Τραχ. 427, πρβλ. ἐνώμοτος. ΙΙ. Παθ., μάρτυς τῶν ὅρκων, ὡς τὸ ὅρκιος, Ζῆν’ ἔχων ἐπώμοτον, «τουτέστι τοῦ ὅρκου ἐγγυητὴν» (Σουΐδ.), Σοφ. Τραχ. 1188.