εὐήνεμος: Difference between revisions
Ξένους πένητας μὴ παραδράμῃς ἰδών → Praetervidere pauperem externum cave → An armen fremden, siehst du sie, geh nicht vorbei
(6_5) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐήνεμος''': Δωρ. [[εὐάνεμος]] ᾱ, πλὴν ἐν Ἀνθ. Π. 9. 555, ον· ὁ ἔχων [[καλῶς]] ὡς πρὸς τοὺς ἀνέμους· δηλ. Ι. [[εὐδιεινός]], [[καλός]], ἀχείμαστος, πόντου χεῦμ’ [[ἰδεῖν]] εὐήνεμον Εὐρ. Ἀποσπ. 318· τυῖδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διὸς Θεόκρ. 28. 5 - ἐπίθετ. τοῦ Διὸς ἐν Σπάρτῃ, Παυσ. 3. 13, 8. 2) μὴ προσβαλλόμενος ὑπὸ ἀνέμων, [[λιμήν]] Εὐρ. Ἀνδρ. 749· [[χώρα]] Λουκ. Ἀποκηρ. 27. ΙΙ. ἐκτεθειμένος εἰς τὸν ἄνεμον, [[καλῶς]] διαπνεόμενος, ὡς πῦρ ἐν εὐανέμοις βάσσαις (πρβλ. [[εὔπνοος]] ΙΙ) Σοφ. Αἴ. 197· καὶ οὕτω πιθαν, εὐαν. λίμνας ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 341. | |lstext='''εὐήνεμος''': Δωρ. [[εὐάνεμος]] ᾱ, πλὴν ἐν Ἀνθ. Π. 9. 555, ον· ὁ ἔχων [[καλῶς]] ὡς πρὸς τοὺς ἀνέμους· δηλ. Ι. [[εὐδιεινός]], [[καλός]], ἀχείμαστος, πόντου χεῦμ’ [[ἰδεῖν]] εὐήνεμον Εὐρ. Ἀποσπ. 318· τυῖδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διὸς Θεόκρ. 28. 5 - ἐπίθετ. τοῦ Διὸς ἐν Σπάρτῃ, Παυσ. 3. 13, 8. 2) μὴ προσβαλλόμενος ὑπὸ ἀνέμων, [[λιμήν]] Εὐρ. Ἀνδρ. 749· [[χώρα]] Λουκ. Ἀποκηρ. 27. ΙΙ. ἐκτεθειμένος εἰς τὸν ἄνεμον, [[καλῶς]] διαπνεόμενος, ὡς πῦρ ἐν εὐανέμοις βάσσαις (πρβλ. [[εὔπνοος]] ΙΙ) Σοφ. Αἴ. 197· καὶ οὕτω πιθαν, εὐαν. λίμνας ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 341. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />bien exposé au vent, bien aéré (pays).<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἄνεμος]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:58, 9 August 2017
English (LSJ)
Dor. εὐάν- [ᾱ, exc. in AP9.555 (Crin.) ], ον,
A well as to the winds, i.e., I serene, calm, πόντου χεῦμα E.Fr.316; πλόος εὐ. a fair voyage, Theoc.28.5. b epith. of Zeus at Sparta, Paus.3.13.8. 2 sheltered from the wind, λιμένες E.Andr.749 (and perh. also λίμνα S.Fr.371 (lyr.)); χώρα Luc.Abd.27. II open to the wind, [ὡς πῦρ] ἐν εὐανέμοις βάσσαις (cf. εὔπνοος 11) S.Aj.197 (lyr.), cf. Orib.9.20.1.
German (Pape)
[Seite 1067] mit gutem Winde, πόντου χεῦμα, das von gutem Winde leicht bewegte Meer, Eur. Dan. 10; λιμήν, vor Winden geschützt, Andr. 750; χώρα, Luc. Abd. 27. Vgl. εὐάνεμος.
Greek (Liddell-Scott)
εὐήνεμος: Δωρ. εὐάνεμος ᾱ, πλὴν ἐν Ἀνθ. Π. 9. 555, ον· ὁ ἔχων καλῶς ὡς πρὸς τοὺς ἀνέμους· δηλ. Ι. εὐδιεινός, καλός, ἀχείμαστος, πόντου χεῦμ’ ἰδεῖν εὐήνεμον Εὐρ. Ἀποσπ. 318· τυῖδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διὸς Θεόκρ. 28. 5 - ἐπίθετ. τοῦ Διὸς ἐν Σπάρτῃ, Παυσ. 3. 13, 8. 2) μὴ προσβαλλόμενος ὑπὸ ἀνέμων, λιμήν Εὐρ. Ἀνδρ. 749· χώρα Λουκ. Ἀποκηρ. 27. ΙΙ. ἐκτεθειμένος εἰς τὸν ἄνεμον, καλῶς διαπνεόμενος, ὡς πῦρ ἐν εὐανέμοις βάσσαις (πρβλ. εὔπνοος ΙΙ) Σοφ. Αἴ. 197· καὶ οὕτω πιθαν, εὐαν. λίμνας ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 341.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
bien exposé au vent, bien aéré (pays).
Étymologie: εὖ, ἄνεμος.