ὀξυόδους: Difference between revisions
From LSJ
Sophocles, Antigone, 523
(6_19) |
(29) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀξυόδους''': -οντος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων ὀδόντας ὀξεῖς· παρὰ Νόνν. ἐν Διον. 40. 484, μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., πρβλ. Λοβ. Παραλ. 248. | |lstext='''ὀξυόδους''': -οντος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων ὀδόντας ὀξεῖς· παρὰ Νόνν. ἐν Διον. 40. 484, μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., πρβλ. Λοβ. Παραλ. 248. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀξυόδους]], ό, ἡ (ΑΜ)<br />αυτός που έχει αιχμηρά, κοφτερά δόντια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[ὀδούς]], <i>ὀδόντος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>πυκν</i>-<i>όδους</i>)]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:09, 29 September 2017
English (LSJ)
όδοντος, ὁ, ἡ,
A with sharp teeth; in Nonn.D.40.484, with a neut.Subst. ὀξῠ-όεις, εσσα, εν, (ὀξύη) with beechen shaft, beechen, ἔγχεα ὀξυόεντα Il.5.568, cf. 50, etc.; δουρὶ μετάλμενος ὀξυόεντι 14.443, cf. Eust.1951.2, Hsch.: the deriv. from ὀξύς is less probable.
German (Pape)
[Seite 353] οντος, scharf-, spitzzähnig, Nonn. D. 40, 484; B. A. 442, Erkl. von ἀργιόδους, wie Tzetz. in Lycophr. 34.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξυόδους: -οντος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων ὀδόντας ὀξεῖς· παρὰ Νόνν. ἐν Διον. 40. 484, μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., πρβλ. Λοβ. Παραλ. 248.
Greek Monolingual
ὀξυόδους, ό, ἡ (ΑΜ)
αυτός που έχει αιχμηρά, κοφτερά δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + ὀδούς, ὀδόντος (πρβλ. πυκν-όδους)].