πεντάμορφος: Difference between revisions

From LSJ

Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν → Quam dulce servo lenem herum nanciscier → Wie froh macht einen Sklaven doch ein guter Herr

Menander, Monostichoi, 556
(6_12)
(31)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πεντάμορφος''': ἴδε ἐν λ. πεντεμ-.
|lstext='''πεντάμορφος''': ἴδε ἐν λ. πεντεμ-.
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο / [[πεντάμορφος]] και [[πεντέμορφος]], -ον, ΝΑ<br />αυτός που έχει [[πέντε]] μορφές ή [[πέντε]] σχήματα<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> πολύ όμορφος, [[πανέμορφος]]<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η Πεντάμορφη</i><br /><b>(λαογρ.)</b> [[τύπος]] [[νέας]] κόρης με εκθαμβωτική [[ομορφιά]], που [[είναι]] η αγαπημένη [[ηρωίδα]] πολλών λαϊκών παραμυθιών και ποιημάτων.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πεντα</i>- / <i>πεντε</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μορφος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μορφή]]), <b>πρβλ.</b> <i>ομοιό</i>-<i>μορφος</i>. Ο νεοελλ. τ. [[πεντάμορφος]] «[[πάρα]] πολύ όμορφος» <span style="color: red;"><</span> επιτατ. <i>πεντα</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>όμορφος</i>].
}}
}}

Revision as of 12:15, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πεντάμορφος Medium diacritics: πεντάμορφος Low diacritics: πεντάμορφος Capitals: ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΟΣ
Transliteration A: pentámorphos Transliteration B: pentamorphos Transliteration C: pentamorfos Beta Code: penta/morfos

English (LSJ)

ον,

   A having five shapes, of evil, Simp. in Epict.pp.71,72 D.

German (Pape)

[Seite 557] fünfgestaltig, Simpl. zu Epict.

Greek (Liddell-Scott)

πεντάμορφος: ἴδε ἐν λ. πεντεμ-.

Greek Monolingual

-η, -ο / πεντάμορφος και πεντέμορφος, -ον, ΝΑ
αυτός που έχει πέντε μορφές ή πέντε σχήματα
νεοελλ.
1. πολύ όμορφος, πανέμορφος
2. το θηλ. ως ουσ. η Πεντάμορφη
(λαογρ.) τύπος νέας κόρης με εκθαμβωτική ομορφιά, που είναι η αγαπημένη ηρωίδα πολλών λαϊκών παραμυθιών και ποιημάτων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα- / πεντε- + -μορφος (< μορφή), πρβλ. ομοιό-μορφος. Ο νεοελλ. τ. πεντάμορφος «πάρα πολύ όμορφος» < επιτατ. πεντα- + όμορφος].