ψίττα: Difference between revisions
From LSJ
ὅπλον μέγιστόν ἐστιν ἡ ἀρετή βροτοῖς → man's greatest weapon is virtue, virtue is the greatest weapon for mortals
(6_2) |
(47c) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ψίττᾰ''': [[σίττα]], ὃ ἴδε, βουκολικὸν [[ἐπίφθεγμα]], Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 4. 45. | |lstext='''ψίττᾰ''': [[σίττα]], ὃ ἴδε, βουκολικὸν [[ἐπίφθεγμα]], Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 4. 45. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και [[ψύττα]], Α<br /><b>βλ.</b> [[σίττα]] (Ι). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:29, 29 September 2017
English (LSJ)
A = σίττα (q. v.), Sch.Theoc.4.45; = ταχέως, εὐθέως, Hsch. (cf. ψύττα); used in a game, Poll.9.122,127, Eust.855.25, al. (ψίττα in codd. Poll., Eust., is f.l.).
German (Pape)
[Seite 1400] ein Zuruf der Hirten bes. um das Vieh anzutreiben, hiß, husch, wie σίττα; Schol. Theocr. 4, 45; vgl. Luc. Lexiph. 3; Alciphr. 3, 24 für schnell; falsch ψύττα geschrieben.
Greek (Liddell-Scott)
ψίττᾰ: σίττα, ὃ ἴδε, βουκολικὸν ἐπίφθεγμα, Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 4. 45.
