δυσφημέω: Difference between revisions
ἄλογον δὴ τὸ μήτε μάχης ἄρξασθαι μήτε τοὺς φίλους φυλάξαι, ἐὰν ὑπό γε τῶν βαρβάρων ἀδικῆσθε → It is irrational neither to begin battle nor to guard the friends, if you are ever wronged by the foreigners
(6_14) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δυσφημέω''': μεταχειρίζομαι κακὰς λέξεις, ἰδίως λέξεις δυσοιωνίστους, οὐχὶ αἰσίας, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1078, Σοφ. Ἠλ. 905, πρβλ. Εὐρ. Ἑκ. 182· ἀντίθ. [[εὐφημέω]]. ΙΙ. μεταβατ., κακολογῶ, βλασφημῶ, Σοφ. Ἠλ. 1183, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 600. | |lstext='''δυσφημέω''': μεταχειρίζομαι κακὰς λέξεις, ἰδίως λέξεις δυσοιωνίστους, οὐχὶ αἰσίας, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1078, Σοφ. Ἠλ. 905, πρβλ. Εὐρ. Ἑκ. 182· ἀντίθ. [[εὐφημέω]]. ΙΙ. μεταβατ., κακολογῶ, βλασφημῶ, Σοφ. Ἠλ. 1183, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 600. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés.</i><br /><b>I.</b> <i>en mauv. part</i> :<br /><b>1</b> prononcer des paroles de mauvais augure ; τινα adresser des paroles de mauvais augure à qqn ; rompre le silence;<br /><b>2</b> injurier, outrager, τινα;<br /><b>II.</b> <i>en b. part</i> adresser des paroles de compassions à, τινα.<br />'''Étymologie:''' [[δύσφημος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:44, 9 August 2017
English (LSJ)
A use ill words, esp. words of ill omen, A.Ag.1078, S.El. 905, Plu.Cic.22. II trans., speak ill of, S.El.1183, E.Heracl.600, Hec.181 (lyr.), Phld.Rh.1.215 S., Them.Or.13.178a:—Pass., Phld. Mort.36.
German (Pape)
[Seite 689] böse Worte von übler Vorbedeutung brauchen, Ggstz εὐφημέω; Soph. El. 893; Plut. Cic. 22; – τινά, gegen Einen, Eur. Hec. 189; gew. Jemanden lästern, schmähen; τὸν θεόν Aesch. 1048; vgl. Soph. El. 1182 οὔτοι ποτ' ἄλλην ἢ 'μὲ δυσφημεῐς τάδε, Schol. τὰ δύσφημα ταῦτα, ἃ λέγεις, ἐμοὶ καὶ οὐκ ἄλλῳ τινὶ ἁρμόζει; Eur. Heracl. 600.
Greek (Liddell-Scott)
δυσφημέω: μεταχειρίζομαι κακὰς λέξεις, ἰδίως λέξεις δυσοιωνίστους, οὐχὶ αἰσίας, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1078, Σοφ. Ἠλ. 905, πρβλ. Εὐρ. Ἑκ. 182· ἀντίθ. εὐφημέω. ΙΙ. μεταβατ., κακολογῶ, βλασφημῶ, Σοφ. Ἠλ. 1183, Εὐρ. Ἡρακλ. 600.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés.
I. en mauv. part :
1 prononcer des paroles de mauvais augure ; τινα adresser des paroles de mauvais augure à qqn ; rompre le silence;
2 injurier, outrager, τινα;
II. en b. part adresser des paroles de compassions à, τινα.
Étymologie: δύσφημος.
