δηθύνω: Difference between revisions
Ξένος πεφυκὼς τοὺς ξενηδόχους (ξενίζοντας) σέβου → Honorem habe, peregrine, susceptoribus → Als Gast erweise dem, der dich bewirtet, Ehr
(6_13a) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δηθύνω''': μέλλ. -ῠνῶ, (δηθὰ) ἀργοπορῶ, [[βραδύνω]], Ἱλ. Α. 27, κτλ. | |lstext='''δηθύνω''': μέλλ. -ῠνῶ, (δηθὰ) ἀργοπορῶ, [[βραδύνω]], Ἱλ. Α. 27, κτλ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. prés. et impf.</i><br />tarder.<br />'''Étymologie:''' [[δηθά]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:23, 9 August 2017
English (LSJ)
pres. and impf. only, Ep. subj.
A δηθύνῃσθα Od.12.121: (δηθά):—tarry, delay, Il.6.503, AP5.222.6 (Maced.); of disease, to be prolonged, Aret.SD1.2; δ. οὔασι to be slow of hearing, Orph.L. 467.
German (Pape)
[Seite 559] entstanden aus δηθυνίω, verwandt δηθά, = lange verweilen, zögern, zaudern; Homer. Iliad. 1, 27 δηθύνοντα; 6, 519 δηθύνων; Odyss. 12, 121 ἢν γὰρ δηθύνῃσθα κορυσσόμενος παρὰ πέτρῃ; Iliad. 6, 503 οὐδὲ Πάρις δήθυνεν ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν, ἀλλ' ὅ γ' ἐπεὶ κατέδυ τεύχεα, σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ, ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς; Odyss. 17, 278 μηδὲ σὺ δηθύνειν, Homerisch infinitiv. anstatt des imperativ. – Ap. Rhod. 2, 75. 985.
Greek (Liddell-Scott)
δηθύνω: μέλλ. -ῠνῶ, (δηθὰ) ἀργοπορῶ, βραδύνω, Ἱλ. Α. 27, κτλ.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf.
tarder.
Étymologie: δηθά.
