ἔξαμμα: Difference between revisions

From LSJ

Τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν → But when people lose their pleasures, I do not consider this liferather, it is just a corpse with a soul

Sophocles, Antigone, 1165-7
(6_21)
(Bailly1_2)
Line 4: Line 4:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἔξαμμα''': τό, ([[ἐξάπτω]]) [[λαβή]], Λατ. ansa, Θεμίστ. 166Α. ΙΙ. πυρὸς [[ἔξαμμα]], [[ἄναμμα]] ἐκ [[πυρός]], Πλούτ. 2. 958Ε· τὸ ἀνάπτειν φλόγα, Εὐστ. Πονημάτ. 118. 71.
|lstext='''ἔξαμμα''': τό, ([[ἐξάπτω]]) [[λαβή]], Λατ. ansa, Θεμίστ. 166Α. ΙΙ. πυρὸς [[ἔξαμμα]], [[ἄναμμα]] ἐκ [[πυρός]], Πλούτ. 2. 958Ε· τὸ ἀνάπτειν φλόγα, Εὐστ. Πονημάτ. 118. 71.
}}
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br />ce qui sert à allumer.<br />'''Étymologie:''' [[ἐξάπτω]].
}}
}}

Revision as of 19:56, 9 August 2017

German (Pape)

[Seite 867] τό, 1) das Angeknüpfte, Anknüpfungspunkt, Handhabe, Themist. or. 13 p. 166 a. – 2) πυρός, die Entzündung, Plut. aqu. et. ign. comp. E.

Greek (Liddell-Scott)

ἔξαμμα: τό, (ἐξάπτω) λαβή, Λατ. ansa, Θεμίστ. 166Α. ΙΙ. πυρὸς ἔξαμμα, ἄναμμα ἐκ πυρός, Πλούτ. 2. 958Ε· τὸ ἀνάπτειν φλόγα, Εὐστ. Πονημάτ. 118. 71.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
ce qui sert à allumer.
Étymologie: ἐξάπτω.