λυσσομανής: Difference between revisions
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
(6_7) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''λυσσομᾰνής''': -ές, ὁ λυσσηδὸν μαινόμενος, Ἀνθ. Π. 11. 232· πλόκαμοι [[αὐτόθι]] 6. 219. | |lstext='''λυσσομᾰνής''': -ές, ὁ λυσσηδὸν μαινόμενος, Ἀνθ. Π. 11. 232· πλόκαμοι [[αὐτόθι]] 6. 219. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> enragé, furieux;<br /><b>2</b> qui appartient à une personne furieuse.<br />'''Étymologie:''' [[λύσσα]], [[μαίνομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:36, 9 August 2017
English (LSJ)
ές,
A raving mad, AP11.232 (Call. Arg.); πλόκαμοι ib.6.219 (Antip.).
Greek (Liddell-Scott)
λυσσομᾰνής: -ές, ὁ λυσσηδὸν μαινόμενος, Ἀνθ. Π. 11. 232· πλόκαμοι αὐτόθι 6. 219.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 enragé, furieux;
2 qui appartient à une personne furieuse.
Étymologie: λύσσα, μαίνομαι.
