ἐθελόπονος: Difference between revisions
From LSJ
Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art
(6_17) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐθελόπονος''': -ον, ὁ ἐθελουσίως πονῶν, Ξεν. Κύρ. 2. 1, 22, Αἰλ. π. Ζ. 4. 43. | |lstext='''ἐθελόπονος''': -ον, ὁ ἐθελουσίως πονῶν, Ξεν. Κύρ. 2. 1, 22, Αἰλ. π. Ζ. 4. 43. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui travaille avec bonne volonté, laborieux.<br />'''Étymologie:''' [[ἐθέλω]], [[πόνος]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:53, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A willing to work, X.Cyr.2.1.22, Ael.NA4.43.
German (Pape)
[Seite 718] willig zur Arbeit, gern arbeitend; Xen. Cyr. 2, 1, 9; Ael. H. A. 4, 43 von der Ameise.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθελόπονος: -ον, ὁ ἐθελουσίως πονῶν, Ξεν. Κύρ. 2. 1, 22, Αἰλ. π. Ζ. 4. 43.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui travaille avec bonne volonté, laborieux.
Étymologie: ἐθέλω, πόνος.