Φεβρουάριος: Difference between revisions
ἡ γὰρ συνήθεια δεινὴ τοῖς κατὰ μικρὸν ἐνοικειουμένοις πάθεσι πόρρω προαγαγεῖν τὸν ἄνθρωπον → for habituation has a strange power to lead men onward by a gradual familiarization of the feelings
(Bailly1_5) |
(44) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><b>1</b> = <i>lat.</i> Februarius, le mois de février;<br /><b>2</b> <i>adj.</i> de février. | |btext=ου;<br /><b>1</b> = <i>lat.</i> Februarius, le mois de février;<br /><b>2</b> <i>adj.</i> de février. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο, ΝΜΑ, και [[Φλεβάρης]] Ν, και [[Φευρουάριος]] Α<br />ο [[δεύτερος]] [[μήνας]] του Ιουλιανού και Γρηγοριανού Ημερολογίου, ο [[οποίος]] έχει 28 ημέρες και [[κατά]] τα δίσεκτα έτη 29<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>παροιμ.</b> «ο [[Φλεβάρης]] κι αν φλεβίσει, [[καλοκαίρι]] θα μυρίσει» — δηλώνει ότι ο [[Φεβρουάριος]], [[παρά]] τις κακοκαιρίες του, [[είναι]] [[προάγγελος]] της άνοιξης<br /><b>αρχ.</b><br />ο [[δωδέκατος]] [[μήνας]] του ρωμαϊκού έτους, ο [[οποίος]] ήταν αφιερωμένος στους νεκρούς και στους καθαρμούς. [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> λατ. <i>februarius</i> (<i>mensis</i>) <span style="color: red;"><</span> ρ. <i>februo</i> «[[εξαγνίζω]]». Ο [[μήνας]] ονομάστηκε [[έτσι]] λόγω του ότι στους αρχαίους Ρωμαίους ήταν ο [[τελευταίος]] [[μήνας]] του έτους [[κατά]] τον οποίο γίνονταν καθαρμοί. Ο τ. [[Φλεβάρης]] <span style="color: red;"><</span> [[Φεβρουάριος]], μέσω αμάρτυρων τ. <i>Φρεβουάριος</i> (με [[μετάθεση]] του -<i>ρ</i>-) και <i>Φλεβουάριος</i> (με [[ανομοίωση]] του -<i>ρ</i>- σε –<i>λ</i> και με [[συναίρεση]] τών -<i>ουα</i>- σε -<i>α</i>), (<b>πρβλ.</b> [[μανουάλι]]: [[μανάλι]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:49, 29 September 2017
French (Bailly abrégé)
ου;
1 = lat. Februarius, le mois de février;
2 adj. de février.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ, και Φλεβάρης Ν, και Φευρουάριος Α
ο δεύτερος μήνας του Ιουλιανού και Γρηγοριανού Ημερολογίου, ο οποίος έχει 28 ημέρες και κατά τα δίσεκτα έτη 29
νεοελλ.
παροιμ. «ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει» — δηλώνει ότι ο Φεβρουάριος, παρά τις κακοκαιρίες του, είναι προάγγελος της άνοιξης
αρχ.
ο δωδέκατος μήνας του ρωμαϊκού έτους, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στους νεκρούς και στους καθαρμούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. februarius (mensis) < ρ. februo «εξαγνίζω». Ο μήνας ονομάστηκε έτσι λόγω του ότι στους αρχαίους Ρωμαίους ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους κατά τον οποίο γίνονταν καθαρμοί. Ο τ. Φλεβάρης < Φεβρουάριος, μέσω αμάρτυρων τ. Φρεβουάριος (με μετάθεση του -ρ-) και Φλεβουάριος (με ανομοίωση του -ρ- σε –λ και με συναίρεση τών -ουα- σε -α), (πρβλ. μανουάλι: μανάλι)].
