δίχρονος: Difference between revisions
Λιμῷ γὰρ οὐδέν ἐστιν ἀντειπεῖν ἔπος → Famem adeo responsare nil contra datur → Erfolgreich widerspricht dem Hunger nicht ein Wort
(Bailly1_2) |
(big3_12) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><i>t. de pros.</i> à deux temps, <i>càd</i> de quantité commune (longue <i>ou</i> brève).<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[χρόνος]]. | |btext=ος, ον :<br /><i>t. de pros.</i> à deux temps, <i>càd</i> de quantité commune (longue <i>ou</i> brève).<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[χρόνος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> métr.<br /><b class="num">1</b> [[que puede ser larga o breve]] de las vocales indiferenciadas δίχρονα τό τε ᾱ καὶ τὸ ῑ καὶ τὸ ῡ D.H.<i>Comp</i>.14.7, cf. 8, 9, 15.2, D.T.631.5, Plu.2.737e, 738a, Ter.Maur.357, S.E.<i>M</i>.1.100, Aristid.Quint.41.25, 78.14, Mar.Vict.31.20, Περὶ διχρόνων tít. de una obra de Hdn.Gr.<br /><b class="num">2</b> [[consistente en dos sílabas breves]] (πούς) Heph.3.1, del pirriquio, Longin.<i>Prol.Heph</i>.87, λέξις Arc.139.20, fig., del pulso del recién nacido, en que sístole y diástole son como dos breves, Ruf.<i>Syn.Puls</i>.4.4<br /><b class="num">•</b>[[que tiene dos moras]] de la sílaba larga, Anon.Bellerm.1, 3, Mart.Cap.9.982.<br /><b class="num">II</b> [[que se da en dos momentos distintos]] διχρόνους διένειμε τῷ θεῷ τιμάς atribuyó al dios honores en dos momentos distintos</i> Heraclit.<i>All</i>.72. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:02, 21 August 2017
English (LSJ)
ον, in Metre,
A of two quantities, common, D.H.Comp.14, Plu.2.737e, S.E.M.1.100; περὶ διχρόνων, title of treatise by Hdn.Gr. II consisting of two short syllables, [πούς] Heph.3.1, cf. Arc.139.20: metaph. of the pulse, Ruf.Syn. Puls.4.4. III equivalent to two time-units, Longin.Proll.Heph. p.87C.
German (Pape)
[Seite 647] zweizeitig, von zweifacher Sylbenlänge, anceps. Dion. Hal. u. a. Gramm.
Greek (Liddell-Scott)
δίχρονος: -ον, ἐν τῇ μετρικῇ, ἐπιδεχόμενος ἀμφότερα τὰ σημεία τοῦ τε μακροῦ καὶ τοῦ βραχέος, κοινὸς τὴν ποσότητα, Λατ. anceps, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 1. 100.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
t. de pros. à deux temps, càd de quantité commune (longue ou brève).
Étymologie: δίς, χρόνος.
Spanish (DGE)
-ον
I métr.
1 que puede ser larga o breve de las vocales indiferenciadas δίχρονα τό τε ᾱ καὶ τὸ ῑ καὶ τὸ ῡ D.H.Comp.14.7, cf. 8, 9, 15.2, D.T.631.5, Plu.2.737e, 738a, Ter.Maur.357, S.E.M.1.100, Aristid.Quint.41.25, 78.14, Mar.Vict.31.20, Περὶ διχρόνων tít. de una obra de Hdn.Gr.
2 consistente en dos sílabas breves (πούς) Heph.3.1, del pirriquio, Longin.Prol.Heph.87, λέξις Arc.139.20, fig., del pulso del recién nacido, en que sístole y diástole son como dos breves, Ruf.Syn.Puls.4.4
•que tiene dos moras de la sílaba larga, Anon.Bellerm.1, 3, Mart.Cap.9.982.
II que se da en dos momentos distintos διχρόνους διένειμε τῷ θεῷ τιμάς atribuyó al dios honores en dos momentos distintos Heraclit.All.72.
