αἰκάλλω: Difference between revisions
Ῥᾷον φέρειν δεῖ τὰς παρεστώσας τύχας → Facilius ferre oportet, quae incidunt mala → Recht leicht musst du das Schicksal tragen, das dich trifft
(Bailly1_1) |
(big3_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>impf.</i> ᾔκαλλον;<br />caresser, flatter.<br />'''Étymologie:''' DELG terme familier ; origine inconnue. | |btext=<i>impf.</i> ᾔκαλλον;<br />caresser, flatter.<br />'''Étymologie:''' DELG terme familier ; origine inconnue. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> intr., de anim. [[mover el rabo zalameramente]], [[halagar]] θ[ῆρε] ς αἰκάλλοντι το[ῖ] σι Epich.247.4, de perros, Pl.Com.248, Phryn.<i>PS</i> p.36, Ath.99e, de la zorra σεσηρὸς αἰκάλλουσα Babr.50.14, cf. Sch.Ar.<i>Eq</i>.48.<br /><b class="num">2</b> tr. [[acariciar]], [[mimar]], [[hacer carantoñas]] fig. προδότιν ... κύνα E.<i>Andr</i>.630<br /><b class="num">•</b>gener. de pers. [[halagar]] τὸν δεσπότην Ar.<i>Eq</i>.48, cf. 211, καρδίαν ἐμήν Ar.<i>Th</i>.869, cf. Plb.5.36.1, 16.24.5, Philostr.<i>VA</i> 5.42, en v. pas. ὑπὸ τῶν πρὸς χάριν λεγόντων αἰκαλλόμενος Plb.15.25.34. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:53, 21 August 2017
English (LSJ)
only pres. andimpf., (αἰκάλος)
A flatter, wheedle, fondle, properly of dogs (cf. Phryn.PSp.36B.), c.acc., E.Andr.630, cf. Pl.Com. 21D.; τὸν δεσπότην ᾔκαλλε Ar.Eq.48; τὰ μὲν λόγι' αἰκάλλει με flatter, please me, ib.211; αἰκάλλει καρδίαν ἐμήν it cheers myheart. Id.Th.869; τοὺς περὶ τὴν αὐλήν Plb.5.36.1, cf. Axiop.3.4, Philostr.VA5.42:— Pass., ὑπό τινων Plb.15.25.31:—of a fox, σεσηρὸς αἰκάλλουσα wagging the tail fawningly, Babr.50.14.—Trag., Com., and later Prose.
Greek (Liddell-Scott)
αἰκάλλω: ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατατ. (αἴκαλος). Κολακεύω, θωπεύω, κυρίως ἐπὶ κυνῶν, (ἴδε ἐν τέλ. καὶ Α. Β. 21)· μετ’ αἰτ. Σοφ. Ο. Τ. 597, (τὰ χειρόγρ. ἔχουσιν ἐκκαλοῦσι), Εὐρ, Ἀνδρ. 630· τὸν δεσπότην ᾔκαλλε, Ἀριστοφ. Ἱπ. 48· τὰ μὲν λόγι’ αἰκάλλει με, μὲ κολακεύουσι, μὲ εὐχαριστοῦσι, αὐτόθι 211· αἰκάλλει καρδίαν ἐμήν, φαιδρύνει τὴν καρδίαν μου, ὁ αὐτ. Θεσμ. 869. - ἐπὶ κυνός, ὡς τὸ σαίνω, κινῶ τὴν οὐρὰν κολακευτικῶς, Βαβρ. 50.14.
French (Bailly abrégé)
impf. ᾔκαλλον;
caresser, flatter.
Étymologie: DELG terme familier ; origine inconnue.
Spanish (DGE)
1 intr., de anim. mover el rabo zalameramente, halagar θ[ῆρε] ς αἰκάλλοντι το[ῖ] σι Epich.247.4, de perros, Pl.Com.248, Phryn.PS p.36, Ath.99e, de la zorra σεσηρὸς αἰκάλλουσα Babr.50.14, cf. Sch.Ar.Eq.48.
2 tr. acariciar, mimar, hacer carantoñas fig. προδότιν ... κύνα E.Andr.630
•gener. de pers. halagar τὸν δεσπότην Ar.Eq.48, cf. 211, καρδίαν ἐμήν Ar.Th.869, cf. Plb.5.36.1, 16.24.5, Philostr.VA 5.42, en v. pas. ὑπὸ τῶν πρὸς χάριν λεγόντων αἰκαλλόμενος Plb.15.25.34.
