λικμάω: Difference between revisions

From LSJ

τὰ μέλλοντα τοῖς γεγενημένοις τεκμαίρεσθαι → determine the future on the basis of the past

Source
(Bailly1_3)
(Autenrieth)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> λικμήσω, <i>ao.</i> ἐλίκμησα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐλικμήθην, <i>pf.</i> λελίκμημαι;<br />vanner.<br />'''Étymologie:''' [[λικμός]].
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> λικμήσω, <i>ao.</i> ἐλίκμησα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐλικμήθην, <i>pf.</i> λελίκμημαι;<br />vanner.<br />'''Étymologie:''' [[λικμός]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[λικμός]]), [[part]]. gen. plur. λικμώντων: [[winnow]], Il. 5.500†.
}}
}}

Revision as of 15:28, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λικμάω Medium diacritics: λικμάω Low diacritics: λικμάω Capitals: ΛΙΚΜΑΩ
Transliteration A: likmáō Transliteration B: likmaō Transliteration C: likmao Beta Code: likma/w

English (LSJ)

fut. -ήσω X.Oec.18.8: aor.

   A ἐλίκμησα B.Fr.34:— part the grain from the chaff, winnow, ἀνδρῶν λικμώντων Il.5.500; σῖτον λ. X.Oec.18.6; καρπὸν ἀπ' ἀσταχύων B.l.c.: metaph., scatter like chaff, LXX Ez.29.12; make away with, ib.Is.30.22; crush, destroy, ἐλίκμησάν μου τὸ λάχανον BGU146.8 (iii A.D.); ἐφ' ὃν δ' ἂν πέσῃ (sc. ὁ λίθος) λικμήσει αὐτόν Ev.Luc.20.18.

German (Pape)

[Seite 46] mit der Worfschaufel, λικμός, das Getreide von der Spreu reinigen, worfeln, ὡς δ' ἄνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς κατ' ἀλωὰς ἀνδρῶν λικμώντων Il. 5, 500; καθαροῦμεν τὸν σῖτον λικμῶντες Xen. Oec. 18, 6; καρπὸν ἀπ' ἀσταχύων Bacchyl. 20 (VI, 53); Plut. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

λικμάω: μέλλ. -ήσω, Ξεν. Οἰκ. 18. 8· ἀόρ. ἐλίκμησα, Βακχυλ. Ἐπιγράμμ. 2. 4. Χωρίζω τὸν σῖτον ἀπὸ τοῦ ἀχύρου διὰ λικμήσεως, «λιχνίζω», ἀνδρῶν λικμώντων Ἰλ. Ε. 500· σῖτον λικμᾶν Ξεν. Οἰκ. 18, 6· ὄφρα τάχιστα λικμήσῃ πεπόνων καρπὸν ἀπ’ ἀσταχύων Βακχυλ. ἔνθ’ ἀνωτ.· - μεταφορ., διασκορπίζω ὡς ἄχυρον, Εὐαγγ. κ. Ματθ. κα΄, 44, κτλ., πρβλ. Ἑβδ. (Ἰὼβ ΚΖ΄, 21).

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
f. λικμήσω, ao. ἐλίκμησα, pf. inus.
Pass. ao. ἐλικμήθην, pf. λελίκμημαι;
vanner.
Étymologie: λικμός.

English (Autenrieth)

(λικμός), part. gen. plur. λικμώντων: winnow, Il. 5.500†.