αἰτητικός: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_1) |
(big3_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qui aime à demander;<br /><b>2</b> qui convient pour demander.<br />'''Étymologie:''' [[αἰτέω]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qui aime à demander;<br /><b>2</b> qui convient pour demander.<br />'''Étymologie:''' [[αἰτέω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[pedigüeño]] Arist.<i>EN</i> 1120<sup>a</sup>33.<br /><b class="num">2</b> de cosas [[petitorio]] στίχος Plu.2.334e, ἐρώτημα δέ ἐστι πρᾶγμα αὐτοτελὲς μὲν ... αἰτητικὸν δὲ ἀποκρίσεως Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.61, cf. Origenes M.12.1529B.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[haciendo colectas]] αἰ. ἔχειν πρὸς τοὺς γονέας D.L.6.31. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:56, 21 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A fond of asking, τινός Arist.EN1120a33. Adv. αἰτητικῶς, ἔχειν πρός τινα D.L.6.31.
Greek (Liddell-Scott)
αἰτητικός: -ή, -όν, ἀγαπῶν νὰ αἰτῇ, τινός, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 1, 16. ― Ἐπίρρ. αἰτητικῶς ἔχειν πρός τινα, Διογ. Λ. 6. 31.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui aime à demander;
2 qui convient pour demander.
Étymologie: αἰτέω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1de pers. pedigüeño Arist.EN 1120a33.
2 de cosas petitorio στίχος Plu.2.334e, ἐρώτημα δέ ἐστι πρᾶγμα αὐτοτελὲς μὲν ... αἰτητικὸν δὲ ἀποκρίσεως Chrysipp.Stoic.2.61, cf. Origenes M.12.1529B.
II adv. -ῶς haciendo colectas αἰ. ἔχειν πρὸς τοὺς γονέας D.L.6.31.
