μιξόμβροτος: Difference between revisions

From LSJ

διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing

Source
(Bailly1_3)
(25)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />à moitié homme.<br />'''Étymologie:''' [[μίγνυμι]], *μβροτός &gt; [[βροτός]].
|btext=ος, ον :<br />à moitié homme.<br />'''Étymologie:''' [[μίγνυμι]], *μβροτός &gt; [[βροτός]].
}}
{{grml
|mltxt=[[μιξόμβροτος]], -ον (Α)<br />αυτός που [[είναι]] [[κατά]] το ήμισυ [[ανθρώπινος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μιξ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>μβροτός</i> (<span style="color: red;"><</span> [[βροτός]] «[[θνητός]]» <span style="color: red;"><</span> <i>μροτός</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>λησί</i>-<i>μβροτος</i>].
}}
}}

Revision as of 07:39, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μιξόμβροτος Medium diacritics: μιξόμβροτος Low diacritics: μιξόμβροτος Capitals: ΜΙΞΟΜΒΡΟΤΟΣ
Transliteration A: mixómbrotos Transliteration B: mixombrotos Transliteration C: miksomvrotos Beta Code: mico/mbrotos

English (LSJ)

ον, for μιξόβροτος,

   A half-human, βοτόν A.Supp. 568 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 189] mit der menschlichen Gestalt gemischt, halb Mensch, βοτὸν ἐςορῶντες δυσχερὲς μιξόμβροτον, Aesch. Suppl. 563.

Greek (Liddell-Scott)

μιξόμβροτος: -ον, ἀντὶ μιξόβροτος, κατὰ τὸ ἥμισυ ἀνθρώπινος, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 569.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à moitié homme.
Étymologie: μίγνυμι, *μβροτός > βροτός.

Greek Monolingual

μιξόμβροτος, -ον (Α)
αυτός που είναι κατά το ήμισυ ανθρώπινος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μιξ(ο)- + -μβροτός (< βροτός «θνητός» < μροτός), πρβλ. λησί-μβροτος].