ἀνοίκτιστος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_1) |
(big3_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui n’inspire pas de pitié.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[οἰκτίζω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui n’inspire pas de pitié.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[οἰκτίζω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[que no ha sido llorado]] οὔνομα Arist.<i>Pepl</i>.28.2.<br /><b class="num">2</b> adv. -ως [[implacablemente]] ᾤχου ... ἀ. Φερσεφόνης θαλάμους <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.11594.7 (IV a.C.), κἀκεῖνον ... ἀ. αὕτη ἀπώλεσεν Antipho 1.25. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:14, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A unmourned, σῶμα [Arist.] Pepl.28. II Act., pitiless, Περσεφόνης θάλαμοι IG2.3765 (Supp.p.283). Adv. -τως Antipho 1.25.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνοίκτιστος: -ον, ὁ μὴ θρηνηθείς, οὔνομα Ἀριστ. ἐν Ἀνθ. Π. παραρτ. 9. 74. ΙΙ. ἐνεργ., ἀνηλεής· οὕτως ἐπίρρ. -τως, ἄνευ οἰκτιρμοῦ, Ἀντιφῶν 114. 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui n’inspire pas de pitié.
Étymologie: ἀ, οἰκτίζω.
Spanish (DGE)
-ον
1 que no ha sido llorado οὔνομα Arist.Pepl.28.2.
2 adv. -ως implacablemente ᾤχου ... ἀ. Φερσεφόνης θαλάμους IG 22.11594.7 (IV a.C.), κἀκεῖνον ... ἀ. αὕτη ἀπώλεσεν Antipho 1.25.
