βαλιός: Difference between revisions

From LSJ

δυσφορέω περὶ τὰς ἀναστάσιας → feel ill on getting up

Source
(Bailly1_1)
(big3_8)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ά, όν :<br />moucheté, tacheté.<br />'''Étymologie:''' DELG ?
|btext=ά, όν :<br />moucheté, tacheté.<br />'''Étymologie:''' DELG ?
}}
{{DGE
|dgtxt=(βᾰλιός) -ά, -όν<br /><b class="num">1</b> [[moteado]], [[manchado]] del pelaje de anim. [[rodado]], [[empedrado]] [[ἔλαφος]] E.<i>Hec</i>.90, μόσχος E.<i>IA</i> 1081, λύγκες E.<i>Alc</i>.579, πῶλοι E.<i>Rh</i>.356, πέρδιξ Simm.20.3, θῆρες Opp.<i>C</i>.2.314.<br /><b class="num">2</b> [[ligero]], [[veloz]] πτερά Call.<i>Fr</i>.110.53, γόνατα Triph.84, αὔραι Nonn.<i>D</i>.9.156, ἄελλαι Nonn.<i>Par.Eu.Io</i>.10.20; cf. [[βάλιος]].<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Quizá de origen oriental y rel. φαλιός, q.u.
}}
}}

Revision as of 12:20, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: βᾰλιός Medium diacritics: βαλιός Low diacritics: βαλιός Capitals: ΒΑΛΙΟΣ
Transliteration A: baliós Transliteration B: balios Transliteration C: valios Beta Code: balio/s

English (LSJ)

ά, όν,

   A spotted, dappled, ἔλαφος, λύγκες, E.Hec.90, Alc.579 (both lyr.); πέρδιξ AP7.203 (Simm.).    2 parox., βαλίος, as name of one of Achilles' horses, Piebald, Dapple, Il.16.149, al., cf. E.IA 222.    II swift, Opp.C.2.314, Tryph.84, Nonn.D.9.156, al.

German (Pape)

[Seite 429] 1) mit Flocken gleichsam beworfen (βάλλω), scheckig, VLL. ποικίλος. Bei Hom. Iliad. 16, 149. 19, 400 Name des einen Pferdes des Achilleus, wo es Βαλίος geschrieben wird, s. Scholl. Herodian. Iliad. 2, 495. 16, 149, Lehrs Aristarch. p. 278 ff. Doch schwankt der Accent auch fast in allen anderen Stellen; πῶλοι λευκοστίκτῳ τριχὶ βαλιοί Eur. I. A. 222; λύγκες Alc. 519; ἔλαφος Hec. 90; Hipp. 218; Leon. Al. 11 (VI, 326); πέρδιξ Simm. Rhod. 4 (VII, 203). – 2) schnell, ἄελλαι Opp. C. 2, 314; αὖραι Nonn. D. 9, 156.

Greek (Liddell-Scott)

βαλῐός: -ά, -όν, (βάλλω) Λατ. varius, στικτός, ποικίλος, παρδαλός, ἔλαφος, λύγκες Εὐρ. Ἑκ. 90, Ἀλκ. 579. 2) παροξυτ. Βαλίος, ὄνομα ἑνὸς τῶν ἵππων τοῦ Ἀχιλλέως, «Παρδάλης», Ἰλ. Π. 149 κ. ἀλλ., πρβλ. Εὐρ. Ι. Α. 222. ΙΙ. ὠκύς, Ὀππ. Κ. 2. 314· πρβλ. αἰόλος.

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
moucheté, tacheté.
Étymologie: DELG ?

Spanish (DGE)

(βᾰλιός) -ά, -όν
1 moteado, manchado del pelaje de anim. rodado, empedrado ἔλαφος E.Hec.90, μόσχος E.IA 1081, λύγκες E.Alc.579, πῶλοι E.Rh.356, πέρδιξ Simm.20.3, θῆρες Opp.C.2.314.
2 ligero, veloz πτερά Call.Fr.110.53, γόνατα Triph.84, αὔραι Nonn.D.9.156, ἄελλαι Nonn.Par.Eu.Io.10.20; cf. βάλιος.

• Etimología: Quizá de origen oriental y rel. φαλιός, q.u.