κλοπαῖος: Difference between revisions
Μεστὸν κακῶν πέφυκε φορτίον γυνή → Mulier malorum plena semper sarcina est → Die Frau ist eine Last, mit Leiden vollgepackt
(Bailly1_3) |
(20) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />volé, dérobé.<br />'''Étymologie:''' [[κλοπή]]. | |btext=α, ον :<br />volé, dérobé.<br />'''Étymologie:''' [[κλοπή]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=κλοπαῑος, -αία, -αῖον (Α) [[κλοπή]]<br /><b>1.</b> αυτός που προέρχεται από [[κλοπή]], ο [[κλεμμένος]] («θηρῶμαι πυρὸς πηγὴν κλοπαίων», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[λαθραίος]], [[δόλιος]] («τῶν κλοπαίων τε καὶ βιαίων πάντων τὰς ζημίας», <b>Πλάτ.</b>). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:24, 29 September 2017
English (LSJ)
α, ον,
A stolen, πυρὸς πηγή A.Pr.110, cf.S.Ichn.76, E.Alc. 1035. 2 furtive, fraudulent, κλοπαίων τε καὶ βιαίων Pl.Lg.934c; ἀφανισμός D.H.2.71.
German (Pape)
[Seite 1456] gestohlen; θηρῶμαι πυρὸς πηγὴν κλοπαίαν Aesch. Prom. 110; Eur. Alc. 1035; τὰ κλοπαῖα, heimlich, Plat. Legg. XI, 934 c; ἀφανισμός D. Hal. 2, 71; Poll. 8, 33.
Greek (Liddell-Scott)
κλοπαῖος: -α, -ον, (κλὼψ) κλοπιμαῖος, «κλεμμένος», ἐκ κλοπῆς προερχόμενος, πυρὸς πυγὴ Αἰσχύλ. Πρ. 110, πρβλ. Εὐρ. Ἄλκ. 1035. 2) κλοπιμαῖος, λαθραῖος, Πλάτ. Νόμ. 934C, Διον. Ἁλ. 2. 71.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
volé, dérobé.
Étymologie: κλοπή.
Greek Monolingual
κλοπαῑος, -αία, -αῖον (Α) κλοπή
1. αυτός που προέρχεται από κλοπή, ο κλεμμένος («θηρῶμαι πυρὸς πηγὴν κλοπαίων», Αισχύλ.)
2. λαθραίος, δόλιος («τῶν κλοπαίων τε καὶ βιαίων πάντων τὰς ζημίας», Πλάτ.).
