φιλόφιλος: Difference between revisions
From LSJ
Μί' ἐστὶν ἀρετὴ τἄτοπον φεύγειν ἀεί → Numquam non fugere inepta , et hoc virtutis est → Die einzge Tugend: meiden, was abwegig ist
(Bailly1_5) |
(45) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />tendrement attaché à ses amis.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[φίλος]]. | |btext=ος, ον :<br />tendrement attaché à ses amis.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[φίλος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που αγαπά τους φίλους του.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[φίλος]] (<b>πρβλ.</b> <i>πονηρό</i>-<i>φιλος</i>)]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:44, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A loving one's friends, Id.Rh.1381b27, EN1159a34, Plb.1.14.4, Phld.Lib.p.40 O., Dain Inscr. du Louvre 174 (Egypt), Cat.Cod.Astr.7.205.
German (Pape)
[Seite 1288] seine Freunde liebend; Arist. rhet. 2, 4, vgl. de virt. bei Stob. Floril. 1, 11; Pol. 1, 14, 4.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόφῐλος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς ἑαυτοῦ φίλους, Ἀριστ. Ρητ. 2. 4, 26, Ἠθικ. Νικ. 8. 8, 4, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
tendrement attaché à ses amis.
Étymologie: φίλος, φίλος.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αγαπά τους φίλους του.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + φίλος (πρβλ. πονηρό-φιλος)].