ὠκυτόκος: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
(Bailly1_5) |
(47c) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui procure un accouchement prompt et facile ; τὸ ὠκυτόκον HDT accouchement prompt <i>ou</i> facile;<br /><b>2</b> qui féconde vite.<br />'''Étymologie:''' [[ὠκύς]], [[τίκτω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui procure un accouchement prompt et facile ; τὸ ὠκυτόκον HDT accouchement prompt <i>ou</i> facile;<br /><b>2</b> qui féconde vite.<br />'''Étymologie:''' [[ὠκύς]], [[τίκτω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) αυτός που γεννήθηκε [[γρήγορα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠκύς]] «γρήγορος» <span style="color: red;">+</span> -<i>τοκος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[τόκος]] <span style="color: red;"><</span> [[τίκτω]]). Η προπαροξυτονία προσδίδει στον τ. παθ. σημ.]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:30, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A causing quick and easy birth, σελήνη (i. e. Artemis), Tim.Fr.28. 2 of a river, ὠ. πεδίων ἐπινίσεται giving quick increase, S.OC689 (lyr.). II ὠκύτοκον, τό, quick birth, easy delivery, Hdt.4.35.
Greek (Liddell-Scott)
ὠκῠτόκος: -ον, ὁ, συντελῶν πρὸς ταχὺν καὶ εὔκολον τοκετόν, ἐπὶ τῆς Ἀρτέμιδος, Τιμόθ. (Ἀποσπ. 2) παρὰ Πλουτ. 2. 282C. 2) ἐπὶ ποταμοῦ, ὠκ. πεδίων ἐπινίσσεται, μετὰ ζωογόνου ἢ γονιμοποιούσης δυνάμεως, Σοφ. Οἰδ. ἐπὶ Κολ. 689. ΙΙ. προπαροξ. ὠκύτοκος, ον, παθητ., ὁ ταχέως γεννηθεὶς ἢ παραχθεὶς ὡς ἑρμηνεύουσί τινες ἐν τῷ ἀνωτέρῳ χωρίῳ τοῦ Σοφοκλ., ἀλλ’ ἴδε Ellendt. καὶ Dind. 2) ὠκύτοκον, τό, ταχὺς τοκετός, εὔκολος, Ἡρόδ. 4. 35.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui procure un accouchement prompt et facile ; τὸ ὠκυτόκον HDT accouchement prompt ou facile;
2 qui féconde vite.
Étymologie: ὠκύς, τίκτω.
Greek Monolingual
-ον, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που γεννήθηκε γρήγορα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «γρήγορος» + -τοκος (< τόκος < τίκτω). Η προπαροξυτονία προσδίδει στον τ. παθ. σημ.].
