λιτανεύω: Difference between revisions
Χαίρειν ἐπ' αἰσχροῖς οὐδέποτε χρὴ πράγμασιν → Non decet in rebus esse laetum turpibus → In schlimmer Not ist Freude niemals angebracht
(8) |
(6_13a) |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=litaneu/w | |Beta Code=litaneu/w | ||
|Definition=in Hom. with λλ in augm. tenses, <b class="b3">ἐλλιτάνευε, ἐλλιτάνευσα</b>: (λιτανός): —<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">pray, entreat</b>, <b class="b3">πάντας δ' ἐλλιτάνευε</b> (v.l. [[δὲ λ]].) <span class="bibl">Il.15.422</span>:— Constr. same as <b class="b3">λίσσομαι</b>, either abs., <span class="bibl">Od.7.145</span>: or c. acc. pers., Il. l. c., <span class="bibl">9.581</span>, etc.; that by which one prays in gen., γούνων ἐλλιτάνευσα <span class="bibl">Od.10.481</span>; for which in <span class="bibl">Il.24.357</span> we have <b class="b3">ἀλλ' ἄγε, γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν</b> (Ep. for -ωμεν); also c. inf., <span class="bibl">23.196</span>: c. acc. pers. et inf., <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>469</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>8.8</span>, etc.: c. Adj. neut., <b class="b3">πολλὰ λ. τινά</b> ib.<span class="bibl">5.32</span>: rare in Att. Poets, <span class="bibl">Men.49</span> (dub. l.), and in Prose, <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>2.4.26</span>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">R.</span>388b</span>, <span class="bibl">LXX<span class="title">Ps.</span>44(45).12</span>; λ. τὸ θεῖον <span class="bibl">Str.15.1.60</span>; τοὺς θεοὺς εὐχαῖς <span class="bibl">D.H.4.76</span>.</span> | |Definition=in Hom. with λλ in augm. tenses, <b class="b3">ἐλλιτάνευε, ἐλλιτάνευσα</b>: (λιτανός): —<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">pray, entreat</b>, <b class="b3">πάντας δ' ἐλλιτάνευε</b> (v.l. [[δὲ λ]].) <span class="bibl">Il.15.422</span>:— Constr. same as <b class="b3">λίσσομαι</b>, either abs., <span class="bibl">Od.7.145</span>: or c. acc. pers., Il. l. c., <span class="bibl">9.581</span>, etc.; that by which one prays in gen., γούνων ἐλλιτάνευσα <span class="bibl">Od.10.481</span>; for which in <span class="bibl">Il.24.357</span> we have <b class="b3">ἀλλ' ἄγε, γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν</b> (Ep. for -ωμεν); also c. inf., <span class="bibl">23.196</span>: c. acc. pers. et inf., <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>469</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>8.8</span>, etc.: c. Adj. neut., <b class="b3">πολλὰ λ. τινά</b> ib.<span class="bibl">5.32</span>: rare in Att. Poets, <span class="bibl">Men.49</span> (dub. l.), and in Prose, <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>2.4.26</span>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">R.</span>388b</span>, <span class="bibl">LXX<span class="title">Ps.</span>44(45).12</span>; λ. τὸ θεῖον <span class="bibl">Str.15.1.60</span>; τοὺς θεοὺς εὐχαῖς <span class="bibl">D.H.4.76</span>.</span> | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''λῐτᾰνεύω''': μέλλ. -σω, ἐν τοῖς μετ’ αὐξήσεως χρόνοις τὸ λ διπλασιάζεται παρ’ Ὁμ. [[χάριν]] τοῦ μέτρου, [[ἐλλιτάνευε]], ἐλλιτάνευσα· ([[λίτομαι]]). Συνώνυμ. τῷ [[λίσσομαι]], [[ἱκετεύω]], παρακαλῶ, [[μάλιστα]] ζητῶν προστασίαν, Ὅμ., κλ. ― Συντάσσεται ὡς τὸ [[λίσσομαι]], [[ἤτοι]] ἀπολ., Ὀδ. Η. 145· ἢ μετ’ αἰτ. προσ., Ἰλ. Ι. 581, κτλ.· τὸ δὲ περὶ οὗ ἱκετεύει τις κατὰ γενικήν, γούνων λιτανεύειν Ὀδ. Κ. 481· ἀνθ’ οὗ ἐν Ἰλ. Ω. 357 ὑπάρχει: ἀλλ’ ἄγε, γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν (Ἐπικ. ἀντὶ -ωμεν) [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρεμ., Ψ. 196· μετ’ αἰτ. προσ. καὶ ἀπαρ., Ἡσ. Θ. 469, Πίνδ., κλ.· [[ὡσαύτως]] μετ’ οὐδ. ἐπιθ., πολλὰ λ. τινὰ ὁ αὐτ. ἐν Ν. 5. 57· ― σπάν. παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς, Μένανδρ. ἐν «Ἀνδρίᾳ» 7 καὶ παρὰ πεζογράφοις, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 26, Πλάτ. Πολ. 388Β· λ. τὸ [[θεῖον]] Στράβ. 713· τοὺς θεοὺς εὐχαῖς Διον. Ἁλ. 4. 76. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:47, 5 August 2017
English (LSJ)
in Hom. with λλ in augm. tenses, ἐλλιτάνευε, ἐλλιτάνευσα: (λιτανός): —
A pray, entreat, πάντας δ' ἐλλιτάνευε (v.l. δὲ λ.) Il.15.422:— Constr. same as λίσσομαι, either abs., Od.7.145: or c. acc. pers., Il. l. c., 9.581, etc.; that by which one prays in gen., γούνων ἐλλιτάνευσα Od.10.481; for which in Il.24.357 we have ἀλλ' ἄγε, γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν (Ep. for -ωμεν); also c. inf., 23.196: c. acc. pers. et inf., Hes.Th.469, Pi.N.8.8, etc.: c. Adj. neut., πολλὰ λ. τινά ib.5.32: rare in Att. Poets, Men.49 (dub. l.), and in Prose, X.HG2.4.26, Pl. R.388b, LXXPs.44(45).12; λ. τὸ θεῖον Str.15.1.60; τοὺς θεοὺς εὐχαῖς D.H.4.76.
Greek (Liddell-Scott)
λῐτᾰνεύω: μέλλ. -σω, ἐν τοῖς μετ’ αὐξήσεως χρόνοις τὸ λ διπλασιάζεται παρ’ Ὁμ. χάριν τοῦ μέτρου, ἐλλιτάνευε, ἐλλιτάνευσα· (λίτομαι). Συνώνυμ. τῷ λίσσομαι, ἱκετεύω, παρακαλῶ, μάλιστα ζητῶν προστασίαν, Ὅμ., κλ. ― Συντάσσεται ὡς τὸ λίσσομαι, ἤτοι ἀπολ., Ὀδ. Η. 145· ἢ μετ’ αἰτ. προσ., Ἰλ. Ι. 581, κτλ.· τὸ δὲ περὶ οὗ ἱκετεύει τις κατὰ γενικήν, γούνων λιτανεύειν Ὀδ. Κ. 481· ἀνθ’ οὗ ἐν Ἰλ. Ω. 357 ὑπάρχει: ἀλλ’ ἄγε, γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν (Ἐπικ. ἀντὶ -ωμεν) ὡσαύτως μετ’ ἀπαρεμ., Ψ. 196· μετ’ αἰτ. προσ. καὶ ἀπαρ., Ἡσ. Θ. 469, Πίνδ., κλ.· ὡσαύτως μετ’ οὐδ. ἐπιθ., πολλὰ λ. τινὰ ὁ αὐτ. ἐν Ν. 5. 57· ― σπάν. παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς, Μένανδρ. ἐν «Ἀνδρίᾳ» 7 καὶ παρὰ πεζογράφοις, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 26, Πλάτ. Πολ. 388Β· λ. τὸ θεῖον Στράβ. 713· τοὺς θεοὺς εὐχαῖς Διον. Ἁλ. 4. 76.
