indutus: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν ἀγαθὸν ἐν ἀνθρώπῳ ὃ φάγεται καὶ ὃ πίεται καὶ ὃ δείξει τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ἀγαθὸν ἐν μόχθῳ αὐτοῦ (Ecclesiastes 2:24, LXX version) → What is good in a human is not what he eats and drinks and shows off to his soul as a benefit of his labor
(Gf-D_5) |
(3_7) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
|gf=(1) <b>indūtus</b>, a, um, part. de [[induo]].<br />(2) <b>indūtŭs</b>,¹⁶ ūs, m. [ord<sup>t</sup> dat. sing.] : indutui [[Varro]] L. 5, 131, pour vêtir, pour le vêtement ; indutui gerere Tac. Ann. 16, 4, porter comme vêtement, être vêtu de || abl. pl. indūtibus Amm. 24, 2, 5, etc.||abl. pl. indūtibus Amm. 24, 2, 5, etc. | |gf=(1) <b>indūtus</b>, a, um, part. de [[induo]].<br />(2) <b>indūtŭs</b>,¹⁶ ūs, m. [ord<sup>t</sup> dat. sing.] : indutui [[Varro]] L. 5, 131, pour vêtir, pour le vêtement ; indutui gerere Tac. Ann. 16, 4, porter comme vêtement, être vêtu de || abl. pl. indūtibus Amm. 24, 2, 5, etc.||abl. pl. indūtibus Amm. 24, 2, 5, etc. | ||
}} | |||
{{Georges | |||
|georg=indūtus, [[nur]] Dat. ui u. Abl. Plur. [[ibus]], m. ([[induo]]), das Anziehen [[des]] Kleides, die [[Bekleidung]], konkr., der [[Anzug]], die [[Kleidung]], [[prius]] indutui, tum amictui [[quae]] sunt, tangam, [[Varro]] LL. 5, 131: mundissima [[lini]] [[seges]] [[inter]] [[optimas]] [[fruges]] terrā exorta [[non]] [[modo]] indutui et amictui sanctissimis Aegyptiorum sacerdotibus, [[sed]] opertui [[quoque]] rebus [[sacris]] usurpatur, Apul. apol. 56: [[illa]] [[vestis]] [[decenter]] indutui est, [[quae]] [[non]] trahit pulverem, Symm. epist. 3, 10: [[eam]] (tunicam) dicimus muliebrem, [[quae]] de eo genere est, [[quo]] indutui mulieres ut uterentur est [[institutum]], [[Varro]] LL. 10, 27: ea, [[quam]] indutui gerebat, [[vestis]], Tac. ann. 16, 4: habebat indutui ad [[corpus]] tunicam interulam, Apul. flor. 9. p. 10, 19 Kr. – Plur., horrentes indutibus rigidis, Amm. 24, 2, 5: indutibus imperatoriae maiestatis [[apud]] Nicaeam [[ornatus]], Amm. 30, 7, 4. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:26, 15 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
indūtus: a, um, Part., from induo.
indūtus: ūs, m. induo,
I a putting on (very rare; only indutui and indutibus in use): prius dein quae indutui, tum amictui quae sunt tangam, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.; Symm. Ep. 3, 10; Varr. L. L. 10, § 27 Müll.: vestis, quam indutui gerebat, Tac. A. 16, 4: habebat indutui ad corpus tunicam interulam, App. Flor. n. 9, p. 346; id. Mag. p. 310, 23.—Concr., apparel, raiment: indutibus imperatoriae majestatis ornatus, Amm. 30, 7, 4; 24, 2, 5.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) indūtus, a, um, part. de induo.
(2) indūtŭs,¹⁶ ūs, m. [ordt dat. sing.] : indutui Varro L. 5, 131, pour vêtir, pour le vêtement ; indutui gerere Tac. Ann. 16, 4, porter comme vêtement, être vêtu de || abl. pl. indūtibus Amm. 24, 2, 5, etc.
Latin > German (Georges)
indūtus, nur Dat. ui u. Abl. Plur. ibus, m. (induo), das Anziehen des Kleides, die Bekleidung, konkr., der Anzug, die Kleidung, prius indutui, tum amictui quae sunt, tangam, Varro LL. 5, 131: mundissima lini seges inter optimas fruges terrā exorta non modo indutui et amictui sanctissimis Aegyptiorum sacerdotibus, sed opertui quoque rebus sacris usurpatur, Apul. apol. 56: illa vestis decenter indutui est, quae non trahit pulverem, Symm. epist. 3, 10: eam (tunicam) dicimus muliebrem, quae de eo genere est, quo indutui mulieres ut uterentur est institutum, Varro LL. 10, 27: ea, quam indutui gerebat, vestis, Tac. ann. 16, 4: habebat indutui ad corpus tunicam interulam, Apul. flor. 9. p. 10, 19 Kr. – Plur., horrentes indutibus rigidis, Amm. 24, 2, 5: indutibus imperatoriae maiestatis apud Nicaeam ornatus, Amm. 30, 7, 4.
