καπύω: Difference between revisions
From LSJ
ἀλλ' εἰ μὲν ἁγνόν ἐστί σοι Πειθοῦς σέβας, γλώσσης ἐμῆς μείλιγμα καὶ θελκτήριον → but if you have holy reverence for Persuasion, the sweetness and charm of my tongue
(Autenrieth) |
(19) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=only aor., ἀπὸ (adv.) δὲ ψῦχὴν ἐκάπυσσεν, breathed [[forth]] (in a [[swoon]]), Il. 22.467†. | |auten=only aor., ἀπὸ (adv.) δὲ ψῦχὴν ἐκάπυσσεν, breathed [[forth]] (in a [[swoon]]), Il. 22.467†. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[καπύω]] (Α) [[κάπυς]]<br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> [[εκπνέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:21, 29 September 2017
English (LSJ)
A breathe forth, Ep.aor.1 κάπυσσεν Q.S.6.523; cf. κεκαφηώς.
German (Pape)
[Seite 1324] athmen, hauchen; ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε, s. unter ἀποκαπύω; danach sagt Qu. Sm. 6, 523 ψυχὴν οὔτι κάπυσσεν, die Seele aushauchen. Hiezu gehört Hesych. Glosse καπυκτά, πνέοντα. Vgl. κάπω, κάπος.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰπύω: ἐκπνέω, ψυχὴν οὔτι κάπυσσεν Κόϊντ. Σμ. 6. 523· ἴδε ἀποκαπύω. - Καθ’ Ἡσύχ: «ἐκάπυσ(σ)εν· ἐξέπνευσεν· κάπυς γὰρ τὸ πνεῦμα».
French (Bailly abrégé)
ao. 3ᵉ sg. poét. κάπυσσε;
exhaler.
Étymologie: cf. καπνός.
English (Autenrieth)
only aor., ἀπὸ (adv.) δὲ ψῦχὴν ἐκάπυσσεν, breathed forth (in a swoon), Il. 22.467†.
