κράνα: Difference between revisions
Πολλοὺς τρέφειν εἴωθε τἀδικήματα → Multos consuevit alere iniuria et nefas → Gar viele sind's, die Unrechttun zu nähren pflegt
(sl1) |
(sl1_repeat) |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>κρᾱνα</b> (-α, -ᾳ, -αν; -ᾶν.)<br /> <b>1</b>[[spring]] Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων (P. 1.39) Ἀρέθοισαν ἐπὶ κράναν (P. 3.69) κράναν Ὑπερῇδα λιπών (P. 4.125) ἐπ' Ἀπόλλωνός τε κράνᾳ the [[spring]] Kyre in [[Cyrene]] (P. 4.294) [[πρόσθα]] μὲν ἲς Ἀχελωίου τὸν ἀοιδότατον [[Εὐρωπία]] [[κράνα]] Μέλ [ανό] ς τε ῥοαὶ τρέφον κάλαμον (Wil., Turyn, qui [[Εὐρωπία]] ῥοαί appositionem esse existimat verborum ἶς Ἀχελωίου: v. Wil., GGA, 1900, 43) fr. 70. 2. κελάρυξεν, ὡς ἀπὸ κρανᾶν φέρτατον [[ὕδωρ]] *fr. 104b.*] κράνας ο [ὐ π] ρολείπει [ὕ] δωρ (supp. Lobel) Θρ. 4. 18. [[test]]., Σ Ammon. Hom., Φ 1; Πίνδαρος ὠκεανοῦ τὰ πέταλα [[τὰς]] κρήνας λέγων fr. 326. | |sltr=<b>κρᾱνα</b> (-α, -ᾳ, -αν; -ᾶν.)<br /> <b>1</b> [[spring]] Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων (P. 1.39) Ἀρέθοισαν ἐπὶ κράναν (P. 3.69) κράναν Ὑπερῇδα λιπών (P. 4.125) ἐπ' Ἀπόλλωνός τε κράνᾳ the [[spring]] Kyre in [[Cyrene]] (P. 4.294) [[πρόσθα]] μὲν ἲς Ἀχελωίου τὸν ἀοιδότατον [[Εὐρωπία]] [[κράνα]] Μέλ [ανό] ς τε ῥοαὶ τρέφον κάλαμον (Wil., Turyn, qui [[Εὐρωπία]] ῥοαί appositionem esse existimat verborum ἶς Ἀχελωίου: v. Wil., GGA, 1900, 43) fr. 70. 2. κελάρυξεν, ὡς ἀπὸ κρανᾶν φέρτατον [[ὕδωρ]] *fr. 104b.*] κράνας ο [ὐ π] ρολείπει [ὕ] δωρ (supp. Lobel) Θρ. 4. 18. [[test]]., Σ Ammon. Hom., Φ 1; Πίνδαρος ὠκεανοῦ τὰ πέταλα [[τὰς]] κρήνας λέγων fr. 326. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:29, 17 August 2017
English (LSJ)
A v. κρήνη. II = κεφαλή, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
κράνα: Δωρ. ἀντὶ τοῦ κρήνη. ΙΙ. = κεφαλή, Ἡσύχ.
English (Slater)
κρᾱνα (-α, -ᾳ, -αν; -ᾶν.)
1 spring Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων (P. 1.39) Ἀρέθοισαν ἐπὶ κράναν (P. 3.69) κράναν Ὑπερῇδα λιπών (P. 4.125) ἐπ' Ἀπόλλωνός τε κράνᾳ the spring Kyre in Cyrene (P. 4.294) πρόσθα μὲν ἲς Ἀχελωίου τὸν ἀοιδότατον Εὐρωπία κράνα Μέλ [ανό] ς τε ῥοαὶ τρέφον κάλαμον (Wil., Turyn, qui Εὐρωπία ῥοαί appositionem esse existimat verborum ἶς Ἀχελωίου: v. Wil., GGA, 1900, 43) fr. 70. 2. κελάρυξεν, ὡς ἀπὸ κρανᾶν φέρτατον ὕδωρ *fr. 104b.*] κράνας ο [ὐ π] ρολείπει [ὕ] δωρ (supp. Lobel) Θρ. 4. 18. test., Σ Ammon. Hom., Φ 1; Πίνδαρος ὠκεανοῦ τὰ πέταλα τὰς κρήνας λέγων fr. 326.
