λουτρόν

English (LSJ)

τό, in Hom. always λοετρόν, but contr. form in h.Cer.50, Hes.Op.753; Dor. λωτρόν, Hsch.: (λούω):—

   A bath, bathing-place, Hom., always in pl., θερμὰ λοετρά hot bath, Il.22.444, al.; later θερμὰ λουτρά A.Ch.670, S.Tr.634 (lyr.), CratesCom.15, etc.; θερμὰ Νυμφᾶν λουτρά Pi.O.12.19; also called Ἡράκλεια λουτρά Ar.Nu.1051; λοετρὰ Ὠκεανοῖο Il.18.489, Od.5.275; σίτοισι καὶ λουτροῖσι in matters of eating and washing, Hdt.6.52; λουτρῷ χρωμένους Plu.2.1109b: sg. first in Hes. l.c.; τραπέσθαι πρὸς τὸ λ. Pl.Phd.115a, cf. X.Oec.9.7: in pl., bathing-establishment, τὰ δημόσια λ. POxy.1252 B22 (iii A. D.), etc.    2 water for bathing or washing, ὑδάτων ἐνεγκεῖν λουτρά S.OC1599; ἐν λουτροῖς while bathing, X.Cyr.7.5.59; λοῦσαί τινα λουτρόν give one a bath, wash one with water, S.Ant.1201, Ar.Lys. 469; λουτρὸν παρέχειν ib.377; λοῦσθαι λουτρόν bathe, A.Fr.366 (note); λουτρόν ἐστιν, οὐ πότος Alex.9; νυμφικὰ λουτρά the conveying of water to the bride (cf. λουτροφόρος), Poll.3.43; in NT, of baptism, Ep.Eph. 5.26; λ. παλιγγενεσίας Ep.Tit.3.5.    II in Poets, = σπονδαί, libations to the dead, S.El.84,434, E.Ph.1667, cf. Hsch. s.v. χθόνια λ.

Greek (Liddell-Scott)

λουτρόν: τό, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε λοετρόν, ἀλλὰ συνῃρ. τύπος ἐν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 50, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 751· Δωρ. λωτρὸν Ἡσύχ.· (λούω)· - λουτρὸν ὡς καὶ νῦν, καὶ τὸ μέρος ἔνθα λούεταί τις, Ὅμ., ἀείποτε ἐν τῷ πληθ., θερμὰ λοετρὰ Ἰλ. Ξ. 6, κ. ἀλλ.· Ἀττ. θερμὰ λουτρὰ Αἰσχύλ. Χο. 670, Σοφ. Τρ. 634, Κράτης ἐν «Θηρίοις» 2, κτλ. θερμὰ Νυμφᾶν λουτρὰ Πινδ. Π. 12. 27· καλούμενα καὶ λουτρὰ Ἡράκλεια Ἀριστοφ. Νεφ. 1051 ἀλλ’ ὡσαύτως ἐπὶ ψυχρῶν λουτρῶν, λοετρὰ Ὠκεανοῖο Ἰλ. Σ. 489, Ὀδ. Ε 275· σίτοισι καὶ λουτροῖσι Ἡρόδ. 6. 52· λουτροῖς χρῆσθαι Ξεν. Κύρ. 7. 5, 20, κτλ.· -τὸ ἑνικ. πρῶτον παρ’ Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 751· τραπέσθαι πρὸς τὸ λ. Πλάτ. Φαίδων 115Α· ἀλλ’ ἀείποτε σπάν., ἴδε κατωτ. 2) ὕδωρ πρὸς λοῦσιν, ὑδάτων ἐνεγκεῖν λουτρὰ Σοφ. Ο. Κ. 1599 ἐν λουτρῷ, ἐνῷ λούεταί τις, Ξεν. Οἰκ. 5, 9· λοῦσαί τινα λουτρὸν Σοφ. Ἀντ. 1201, Ἀριστοφ. Λυσ. 469· λουτρὸν παρέχειν αὐτόθι 378· λοῦσθαι λουτρὸν Αἰσχύλ. Ἀποσπάσμ. 332· λουτρὸν ἐστίν, οὐ ποτὸν Ἄλεξ. ἐν «Αἰσώπῳ» 1. 11. ΙΙ. παρὰ ποιηταῖς, σπονδαὶ ἢ χοαί, προσφερόμεναι εἰς τοὺς νεκρούς, Σοφ. Ἠλ. 84, 434, Εὐρ. Φοίν. 1667, πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λέξ. χθόνια λ. ΙΙΙ. παρ’ Ἐκκλ., βάπτισμα, Ἰουστίνου Ἀπολ. 1, 61, 62, 66, Κλήμ. Ἀλ. Ι, 208C, κλ.

French (Bailly abrégé)

οῦ (τό) :
1 bain, endroit où l’on se baigne, salle de bain;
2 bain, eau pour se baigner;
3 action de se baigner : λουτροῖς χρῆσθαι XÉN prendre des bains;
4 p. ext. eau lustrale pour les purifications ; purification.
Étymologie: λούω.