βαρυντικός: Difference between revisions
Ἴση λεαίνης καὶ γυναικὸς ὠμότης → Feritas leaenae quanta, tanta et feminae → Der Löwin Wildheit ist die selbe wie der Frau
(big3_8) |
(7) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[que produce pesadez]], [[entorpecedor]] neutr. subst. τὸ βαρυντικόν op. τὸ κουφιστικόν del movimiento, Arist.<i>Cael</i>.310<sup>a</sup>33.<br /><b class="num">2</b> gram. [[que usa la baritonesis]] de los eolios <i>EM</i> 548.19, 752.13G., <i>AB</i> 663.21, <i>An.Ox</i>.4.340.8, <i>Et.Gud</i>.581.9S. | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[que produce pesadez]], [[entorpecedor]] neutr. subst. τὸ βαρυντικόν op. τὸ κουφιστικόν del movimiento, Arist.<i>Cael</i>.310<sup>a</sup>33.<br /><b class="num">2</b> gram. [[que usa la baritonesis]] de los eolios <i>EM</i> 548.19, 752.13G., <i>AB</i> 663.21, <i>An.Ox</i>.4.340.8, <i>Et.Gud</i>.581.9S. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[βαρυντικός]], -ή, -όν (Α) [[βαρύνω]]<br /><b>1.</b> [[εκείνος]] που έλκει [[κάτι]] [[προς]] τα [[κάτω]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «Αἰολεῑς βαρυντικοί» — οι Αιολείς είχαν την [[τάση]] να μην τονίζουν στη [[λήγουσα]] [[αλλά]] ν' ανεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:24, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A weighing down, Arist.Cael.310a32. II retracting the accent, Αἰολεῖς EM548.19, AB663.
German (Pape)
[Seite 434] beschwerlich machend, Arist, Coel. 4, 3. Bei den Gramm. heißen so die Aeoler, die die Barytona lieben.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρυντικός: -ή, -όν, ὁ βαρύνων, ἕλκων πρὸς τὰ κάτω, Ἀριστ. π. Οὐρ. 4. 3, 3. ΙΙ. ὁ ἀγαπῶν νὰ μεταχειρίζηται τὴν βαρεῖαν, ὡς οἱ Αἰολεῖς, Γραμμ.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 que produce pesadez, entorpecedor neutr. subst. τὸ βαρυντικόν op. τὸ κουφιστικόν del movimiento, Arist.Cael.310a33.
2 gram. que usa la baritonesis de los eolios EM 548.19, 752.13G., AB 663.21, An.Ox.4.340.8, Et.Gud.581.9S.
Greek Monolingual
βαρυντικός, -ή, -όν (Α) βαρύνω
1. εκείνος που έλκει κάτι προς τα κάτω
2. φρ. «Αἰολεῑς βαρυντικοί» — οι Αιολείς είχαν την τάση να μην τονίζουν στη λήγουσα αλλά ν' ανεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα.
