δυσέκλυτος: Difference between revisions
ἆρ' ἐς τὸ κάλλος ἐκκεκώφηται ξίφη → can it be that her beauty has blunted their swords, can it be that their swords are blunted at the sight of her beauty
(big3_12) |
(10) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(δυσέκλῠτος) -ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[difícil de desentrañar]], [[de resolver]] λαβυρινθώδης καὶ δ. [[δόξα]] Ph.1.192, τὰ βιωτικὰ πράγματα <i>Hom.Clem</i>.1.8.2, ἡ στύψις Gal.12.906.<br /><b class="num">2</b> [[a lo que es difícil poner fin]] τὰ κακά Heph.Astr.3.40.16, τὰ χαλεπά Vett.Val.69.9, cf. 263.23<br /><b class="num">•</b>fig. [[tenaz]], [[persistente]] αἱ μνῆμαι Basil.M.31.1380B.<br /><b class="num">3</b> [[insensible]], [[cruel]] glos. a [[δυσηλεγής]] Sch.Hes.<i>Th</i>.652.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[de modo que no se pueda soltar]] ἄραρεν ἥδε γ' ὠλένη δ. A.<i>Pr</i>.60. | |dgtxt=(δυσέκλῠτος) -ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[difícil de desentrañar]], [[de resolver]] λαβυρινθώδης καὶ δ. [[δόξα]] Ph.1.192, τὰ βιωτικὰ πράγματα <i>Hom.Clem</i>.1.8.2, ἡ στύψις Gal.12.906.<br /><b class="num">2</b> [[a lo que es difícil poner fin]] τὰ κακά Heph.Astr.3.40.16, τὰ χαλεπά Vett.Val.69.9, cf. 263.23<br /><b class="num">•</b>fig. [[tenaz]], [[persistente]] αἱ μνῆμαι Basil.M.31.1380B.<br /><b class="num">3</b> [[insensible]], [[cruel]] glos. a [[δυσηλεγής]] Sch.Hes.<i>Th</i>.652.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[de modo que no se pueda soltar]] ἄραρεν ἥδε γ' ὠλένη δ. A.<i>Pr</i>.60. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[δυσέκλυτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που λύνεται δύσκολα<br /><b>2.</b> αυτός που δύσκολα ξεδιαλύνεται. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:28, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A hard to undo, τέχνημα A.Fr.375 (Dind. δυσέκδυτον hard to escape from); δόξα Ph.1.192, cf. Vett.Val.71.23, al. Adv. -τως indissolubly, A.Pr.60.
German (Pape)
[Seite 678] schwer aufzulösen, VLL.; adv., Aesch. Prom. 60; – schwer zu erklären, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσέκλῠτος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νὰ λύσῃ τις, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 435 (ὁ Δινδ. δυσέκδυτον, ὃν δύσκολον εἶνε να διαφύγῃ τις). ― Ἐπίρρ. -τως, ἀδιαλύτως, ὁ αὐτ. Πρ. 60.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à défaire, à dissoudre.
Étymologie: δυσ-, ἐκλύω.
Spanish (DGE)
(δυσέκλῠτος) -ον
I 1difícil de desentrañar, de resolver λαβυρινθώδης καὶ δ. δόξα Ph.1.192, τὰ βιωτικὰ πράγματα Hom.Clem.1.8.2, ἡ στύψις Gal.12.906.
2 a lo que es difícil poner fin τὰ κακά Heph.Astr.3.40.16, τὰ χαλεπά Vett.Val.69.9, cf. 263.23
•fig. tenaz, persistente αἱ μνῆμαι Basil.M.31.1380B.
3 insensible, cruel glos. a δυσηλεγής Sch.Hes.Th.652.
II adv. -ως de modo que no se pueda soltar ἄραρεν ἥδε γ' ὠλένη δ. A.Pr.60.
Greek Monolingual
δυσέκλυτος, -ον (Α)
1. αυτός που λύνεται δύσκολα
2. αυτός που δύσκολα ξεδιαλύνεται.
