ἀνηκουστέω: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(2) |
(6_13b) |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)nhkouste/w | |Beta Code=a)nhkouste/w | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">to be unwilling to hear, disobey</b>, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε <span class="bibl">Il.15.236</span>; τῶν πατρὸς λόγων <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>40</span>; τῶν νόμων <span class="bibl">Th.1.84</span>: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι <span class="bibl">Hdt.6.14</span>: also abs., <span class="bibl">1.115</span>, <span class="bibl">Aen.Tact.10.3</span>.</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">to be unwilling to hear, disobey</b>, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε <span class="bibl">Il.15.236</span>; τῶν πατρὸς λόγων <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>40</span>; τῶν νόμων <span class="bibl">Th.1.84</span>: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι <span class="bibl">Hdt.6.14</span>: also abs., <span class="bibl">1.115</span>, <span class="bibl">Aen.Tact.10.3</span>.</span> | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀνηκουστέω''': μέλλ. -ήσω, δὲν [[θέλω]] νὰ ἀκούσω, [[παρακούω]], [[μετὰ]] γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - [[μετὰ]] δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: [[ὡσαύτως]] ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον [[νηκουστέω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:34, 5 August 2017
English (LSJ)
A to be unwilling to hear, disobey, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε Il.15.236; τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40; τῶν νόμων Th.1.84: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14: also abs., 1.115, Aen.Tact.10.3.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνηκουστέω: μέλλ. -ήσω, δὲν θέλω νὰ ἀκούσω, παρακούω, μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: ὡσαύτως ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον νηκουστέω.