διαχλευάζω: Difference between revisions
Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt
(big3_11) |
(9) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[burlarse de]], [[mofarse de]] c. ac. de pers. τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον Pl.<i>Ax</i>.364b, cf. D.50.49, Plb.18.4.4, 32.2.5, I.<i>AI</i> 15.220, Longin.29.1, Eus.<i>VC</i> 3.1.2, Chrys.M.60.661, c. ac. de abstr. τὸν λόγον Gr.Nyss.<i>Eun</i>.1.549<br /><b class="num">•</b>abs. <i>Act.Ap</i>.2.13, Origenes <i>Cels</i>.4.38, Sch.Ar.<i>Nu</i>.449c<br /><b class="num">•</b>fig. ἡ τύχη διαχλευάζει τὰ ἀνθρώπεια Procop.<i>Goth</i>.4.33.24.<br /><b class="num">2</b> [[engañar]] τοὺς ὠνουμένους <i>Gp</i>.7.7.5. | |dgtxt=<b class="num">1</b> [[burlarse de]], [[mofarse de]] c. ac. de pers. τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον Pl.<i>Ax</i>.364b, cf. D.50.49, Plb.18.4.4, 32.2.5, I.<i>AI</i> 15.220, Longin.29.1, Eus.<i>VC</i> 3.1.2, Chrys.M.60.661, c. ac. de abstr. τὸν λόγον Gr.Nyss.<i>Eun</i>.1.549<br /><b class="num">•</b>abs. <i>Act.Ap</i>.2.13, Origenes <i>Cels</i>.4.38, Sch.Ar.<i>Nu</i>.449c<br /><b class="num">•</b>fig. ἡ τύχη διαχλευάζει τὰ ἀνθρώπεια Procop.<i>Goth</i>.4.33.24.<br /><b class="num">2</b> [[engañar]] τοὺς ὠνουμένους <i>Gp</i>.7.7.5. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[διαχλευάζω]] (AM) (επιτατ. του [[χλευάζω]])<br /><b>μσν.</b><br />[[εξαπατώ]], [[ξεγελώ]] («τινὲς δὲ διαχλευάζειν βουλόμενοι τοὺς ὠνουμένους», <i>Γεωπονικά</i>)<br /><b>αρχ.</b><br />[[περιπαίζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:36, 29 September 2017
English (LSJ)
strengthd. for χλευάζω, c.acc., D.50.49, Pl.Ax.364b: abs., Plb.30.22.12. 2 deceive, τοὺς ὠνουμένους Gp.7.7.5.
German (Pape)
[Seite 613] = simplex, τινά, Dem. 50, 49; Pol. 17, 4, 4, öfter; Ath. XV, 694 e.
Greek (Liddell-Scott)
διαχλευάζω: ἐπιτεταμ. χλευάζω, μετ’ αἰτιατ., Δημ. 1221. 26, Πλάτ. Ἀξ. 364B· ἀπολ., Πολύβ. 30. 13, 12.
Spanish (DGE)
1 burlarse de, mofarse de c. ac. de pers. τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον Pl.Ax.364b, cf. D.50.49, Plb.18.4.4, 32.2.5, I.AI 15.220, Longin.29.1, Eus.VC 3.1.2, Chrys.M.60.661, c. ac. de abstr. τὸν λόγον Gr.Nyss.Eun.1.549
•abs. Act.Ap.2.13, Origenes Cels.4.38, Sch.Ar.Nu.449c
•fig. ἡ τύχη διαχλευάζει τὰ ἀνθρώπεια Procop.Goth.4.33.24.
2 engañar τοὺς ὠνουμένους Gp.7.7.5.
Greek Monolingual
διαχλευάζω (AM) (επιτατ. του χλευάζω)
μσν.
εξαπατώ, ξεγελώ («τινὲς δὲ διαχλευάζειν βουλόμενοι τοὺς ὠνουμένους», Γεωπονικά)
αρχ.
περιπαίζω.
