δύσμορφος: Difference between revisions
From LSJ
(big3_12) |
(10) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[feo]], [[deforme]] de pers. δ. εἴην μᾶλλον ἢ καλὸς κακός E.<i>Fr</i>.842, cf. Men.<i>Mon</i>.177, Luc.<i>Tox</i>.24, Isid.Pel.M.78.249D, de anim. πιθήκων ... γένος δύσμορφον Lyc.692, cf. Plu.2.670a, de cosas ἐσθής E.<i>Hel</i>.1204<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ δύσμορφον τοῦ λίθου el defecto de la piedra</i> Luc.<i>Am</i>.15, cf. Nonn.<i>D</i>.35.56.<br /><b class="num">2</b> adv. -ως: δ. ἔχειν [[ser feo, deforme]] Eust.1855.50. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[feo]], [[deforme]] de pers. δ. εἴην μᾶλλον ἢ καλὸς κακός E.<i>Fr</i>.842, cf. Men.<i>Mon</i>.177, Luc.<i>Tox</i>.24, Isid.Pel.M.78.249D, de anim. πιθήκων ... γένος δύσμορφον Lyc.692, cf. Plu.2.670a, de cosas ἐσθής E.<i>Hel</i>.1204<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ δύσμορφον τοῦ λίθου el defecto de la piedra</i> Luc.<i>Am</i>.15, cf. Nonn.<i>D</i>.35.56.<br /><b class="num">2</b> adv. -ως: δ. ἔχειν [[ser feo, deforme]] Eust.1855.50. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[δύσμορφος]], -ον)<br />[[άσχημος]], κακοφτιαγμένος<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γένος]] ακαληφών της οικογένειας τών μαργελιδών. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:05, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A misshapen, ill-favoured, ἐσθής E.Hel. 1204, Lyc.692, Plu.2.670a.
German (Pape)
[Seite 684] mißgestaltet, häßlich; ἐσθής Eur. Hel. 1220; sp. D.; – τὸ δ., = vorigem, Pallad. 5 (X, 56).
Greek (Liddell-Scott)
δύσμορφος: -ον, κακόμορφος, ἄσχημος, ἐσθὴς Εὐρ. Ἑλ. 1204.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difforme, laid.
Étymologie: δυσ-, μορφή.
Ant. εὔμορφος.
Spanish (DGE)
-ον
1 feo, deforme de pers. δ. εἴην μᾶλλον ἢ καλὸς κακός E.Fr.842, cf. Men.Mon.177, Luc.Tox.24, Isid.Pel.M.78.249D, de anim. πιθήκων ... γένος δύσμορφον Lyc.692, cf. Plu.2.670a, de cosas ἐσθής E.Hel.1204
•subst. τὸ δύσμορφον τοῦ λίθου el defecto de la piedra Luc.Am.15, cf. Nonn.D.35.56.
2 adv. -ως: δ. ἔχειν ser feo, deforme Eust.1855.50.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δύσμορφος, -ον)
άσχημος, κακοφτιαγμένος
νεοελλ.
γένος ακαληφών της οικογένειας τών μαργελιδών.
