ἱκέτις: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_3) |
(17) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ιδος (ἡ) :<br /><i>adj. f.</i><br />suppliante.<br />'''Étymologie:''' fém. de [[ἱκέτης]]. | |btext=ιδος (ἡ) :<br /><i>adj. f.</i><br />suppliante.<br />'''Étymologie:''' fém. de [[ἱκέτης]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=η (ΑΜ [[ἱκέτις]])<br /><b>βλ.</b> [[ικέτης]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:18, 29 September 2017
English (LSJ)
(parox.), ιδος, ἡ, fem. of ἱκέτης, Hdt.4.165, 9.76, A.Supp.350,428 (both lyr.), S.OT 920, IG4.951.4 (Epid.), A.R.4.743, etc.
German (Pape)
[Seite 1248] ιδος, ἡ, fem. zu ἱκέτης; πρὸς σὲ ἱκέτις ἀφῖγμαι Soph. O. R. 920; Aesch. Suppl. 345; sp. D., Mel. 32 (XII, 19); in Prosa, τινός, Her. 4, 165.
Greek (Liddell-Scott)
ἱκέτις: ῐ, ιδος, ἡ, θηλ. τοῦ ἱκέτης, Ἡρόδ. 4. 165., 9. 76, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 349, 429, Σοφ. Ο. Τ. 920 κτλ.
French (Bailly abrégé)
ιδος (ἡ) :
adj. f.
suppliante.
Étymologie: fém. de ἱκέτης.