μουσοπρόσωπος: Difference between revisions
From LSJ
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
(Bailly1_3) |
(26) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui a les traits d’une Muse.<br />'''Étymologie:''' [[μοῦσα]], [[πρόσωπον]]. | |btext=ος, ον :<br />qui a les traits d’une Muse.<br />'''Étymologie:''' [[μοῦσα]], [[πρόσωπον]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μουσοπρόσωπος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει όψη Μούσας. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:59, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A musical-looking, AP9.570 (Phld.).
German (Pape)
[Seite 211] mit Musenantlitz, Philodem. 32 (IX, 570).
Greek (Liddell-Scott)
μουσοπρόσωπος: -ον, ὁ ἔχων μουσικὸν ἐξωτερικόν, Ἀνθ. Π. 9. 570.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui a les traits d’une Muse.
Étymologie: μοῦσα, πρόσωπον.
Greek Monolingual
μουσοπρόσωπος, -ον (Α)
αυτός που έχει όψη Μούσας.