μωκός: Difference between revisions
From LSJ
(6_14) |
(26) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μωκός''': ὁ, [[χλευαστής]], [[σκώπτης]], Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 9, 1· ἴδε Ἐτυμολ. Μέγ. 593. 7. | |lstext='''μωκός''': ὁ, [[χλευαστής]], [[σκώπτης]], Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 9, 1· ἴδε Ἐτυμολ. Μέγ. 593. 7. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μωκός]], ὁ (Α)<br />(<b>ως ουσ. και ως επίθ.</b>) αυτός που περιπαίζει κάποιον, ο [[χλευαστής]], ο [[σκώπτης]] («μωκοῡ καὶ εἴρωνος», <b>Αριστοτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. συνδέεται άμεσα με το ρ. <i>μωκῶμαι</i> <b>βλ. λ.</b>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:01, 29 September 2017
English (LSJ)
ὁ,
A mocker, Arist.HA491b17, EM593.7: as Adj., φίλος μ. LXXSi.36(33).6.
German (Pape)
[Seite 225] ὁ, der Spötter, neben εἴρων, Arist. H. A. 1, 9; χλευαστής, VLL.
Greek (Liddell-Scott)
μωκός: ὁ, χλευαστής, σκώπτης, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 9, 1· ἴδε Ἐτυμολ. Μέγ. 593. 7.
Greek Monolingual
μωκός, ὁ (Α)
(ως ουσ. και ως επίθ.) αυτός που περιπαίζει κάποιον, ο χλευαστής, ο σκώπτης («μωκοῡ καὶ εἴρωνος», Αριστοτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται άμεσα με το ρ. μωκῶμαι βλ. λ.].
