πεφοβημένως: Difference between revisions
From LSJ
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
(Bailly1_4) |
(32) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adv.</i><br />avec effroi.<br />'''Étymologie:''' πεφοβημένος, part. pf. Pass. de [[φοβέω]]. | |btext=<i>adv.</i><br />avec effroi.<br />'''Étymologie:''' πεφοβημένος, part. pf. Pass. de [[φοβέω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br /><b>επίρρ.</b> με φόβο, φοβισμένα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> μτχ. παρακμ. <i>πεφοβημένος</i> του <i>φοβοῦμαι</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:17, 29 September 2017
English (LSJ)
Adv., (φοβέομαι)
A timorously, X.HG7.5.25.
German (Pape)
[Seite 607] (φοβέομαι), erschrocken, furchtsam, Xen. Hell. 7, 5, 25.
Greek (Liddell-Scott)
πεφοβημένως: Ἐπίρρ. τοῦ φοβέομαι, μετὰ φόβου, Ξεν. Ἑλλ. 7. 5, 25.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec effroi.
Étymologie: πεφοβημένος, part. pf. Pass. de φοβέω.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. με φόβο, φοβισμένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παρακμ. πεφοβημένος του φοβοῦμαι].
