φωνητός: Difference between revisions
From LSJ
οὐετρανοὶ οἱ χωρὶς χαλκῶν → veterans who have not received bronze copies of the privileges granted on discharge
(Bailly1_5) |
(45) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qu’on peut dire.<br />'''Étymologie:''' [[φωνέω]]. | |btext=ή, όν :<br />qu’on peut dire.<br />'''Étymologie:''' [[φωνέω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -όν, Α [[φωνῶ]]<br />αυτός που μπορεί να λεχθεί, ο [[λεκτός]] («ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός», <b>Ανθ. Παλ.</b>). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A to be spoken, ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός AP6.210 (Philet.). II utterable, τὸ ἔσχατον φ., opp. τὸ πρῶτον ἀκουστόν, Nicom.Harm.2.
Greek (Liddell-Scott)
φωνητός: -ή, -όν, λεκτός, ἅ τ’ οὐ φωνητὰ πρὸς ἄνδρας Ἀνθ. Παλατ. 6. 210.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qu’on peut dire.
Étymologie: φωνέω.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α φωνῶ
αυτός που μπορεί να λεχθεί, ο λεκτός («ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός», Ανθ. Παλ.).
