συνετίζω: Difference between revisions
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
(39) |
(39) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συνετίζω''': ποιῶ τινα συνετόν, [[κάμνω]] τινὰ νὰ ἐννοήσῃ, Ἑβδ. (Ψαλμ. ΡΙΗ΄ 27, 34, κτλ.), Ἐκκλ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 103, Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 196. | |lstext='''συνετίζω''': ποιῶ τινα συνετόν, [[κάμνω]] τινὰ νὰ ἐννοήσῃ, Ἑβδ. (Ψαλμ. ΡΙΗ΄ 27, 34, κτλ.), Ἐκκλ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 103, Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 196. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ΝΜΑ [[συνετός]]<br />[[κάνω]] συνετό κάποιον, [[εμπνέω]] [[σύνεση]], [[σωφρονίζω]] (α. «[[δυστυχώς]], [[κανείς]] δεν μπόρεσε να τον συνετίσει, έκανε [[πάντα]] το δικό του» β. «συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς έντολάς Σου», ΠΔ). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ΝΜΑ [[συνετός]]<br />[[κάνω]] συνετό κάποιον, [[εμπνέω]] [[σύνεση]], [[σωφρονίζω]] (α. «[[δυστυχώς]], [[κανείς]] δεν μπόρεσε να τον συνετίσει, έκανε [[πάντα]] το δικό του» β. «συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς έντολάς Σου», ΠΔ). | |mltxt=ΝΜΑ [[συνετός]]<br />[[κάνω]] συνετό κάποιον, [[εμπνέω]] [[σύνεση]], [[σωφρονίζω]] (α. «[[δυστυχώς]], [[κανείς]] δεν μπόρεσε να τον συνετίσει, έκανε [[πάντα]] το δικό του» β. «συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς έντολάς Σου», ΠΔ). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:56, 29 September 2017
English (LSJ)
A cause to understand, LXX Ps.118(119).27,34, Ne.8.7.
Greek (Liddell-Scott)
συνετίζω: ποιῶ τινα συνετόν, κάμνω τινὰ νὰ ἐννοήσῃ, Ἑβδ. (Ψαλμ. ΡΙΗ΄ 27, 34, κτλ.), Ἐκκλ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 103, Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 196.
Greek Monolingual
ΝΜΑ συνετός
κάνω συνετό κάποιον, εμπνέω σύνεση, σωφρονίζω (α. «δυστυχώς, κανείς δεν μπόρεσε να τον συνετίσει, έκανε πάντα το δικό του» β. «συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς έντολάς Σου», ΠΔ).
Greek Monolingual
ΝΜΑ συνετός
κάνω συνετό κάποιον, εμπνέω σύνεση, σωφρονίζω (α. «δυστυχώς, κανείς δεν μπόρεσε να τον συνετίσει, έκανε πάντα το δικό του» β. «συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς έντολάς Σου», ΠΔ).
