τριηριτικός: Difference between revisions
ἐγώ εἰμι τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὦ, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος → I am the Alpha and the Omega, the first and the last, the beginning and the end
(6_11) |
(41) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τριηριτικός''': -ή, -όν, κρατὴρ τριηριτικὸς Ἐπιγρ. Ἀθηνῶν, Ἐφ. Ἀρχ. β΄ περ. 438. ― Ἐν τῷ Θησ. Στεφ. ἀνεγράφη μὲν τὸ ἐπίθ. ἐκ τοῦ Ἀππιανοῦ 5, 95, ἀλλ’ ἡ [[ὀρθότης]] τῆς γραφῆς ἠπιστήθη, καὶ προυτάθησαν διορθώσεις τριηρετικὸς καὶ [[τριηρικός]], αἵτινες καὶ φέρονται ἔν τισι τῶν ἐκδόσεων, Συναγ. Λέξ. Ἀθησ. Κουμανούδη.<br />τριηρῑτικός, ή, όν, ὁ ἀνήκων εἰς τριήρη, ἢ [[ὅμοιος]] πρὸς τριήρη, τρ. σκεύη Ἀππ. Ρωμαϊκ. Ἱστ. Προοίμ. 10, τοῦ [[αὐτοῦ]] Καρχηδ. 96· φάσηλοι τοῦ [[αὐτοῦ]] Ἐμφυλ. 5. 95· ― Ὁ [[τύπος]] [[οὗτος]] ἀποκατεστάθη ἀντὶ τοῦ κοινοῦ τριηρετικὸς ἐξ Ἐπιγραφῶν, ἴδε Böckh Urkunden σελ. 416, κτλ.· οὕτω τετρηριτικά, τά, [[αὐτόθι]] 542. | |lstext='''τριηριτικός''': -ή, -όν, κρατὴρ τριηριτικὸς Ἐπιγρ. Ἀθηνῶν, Ἐφ. Ἀρχ. β΄ περ. 438. ― Ἐν τῷ Θησ. Στεφ. ἀνεγράφη μὲν τὸ ἐπίθ. ἐκ τοῦ Ἀππιανοῦ 5, 95, ἀλλ’ ἡ [[ὀρθότης]] τῆς γραφῆς ἠπιστήθη, καὶ προυτάθησαν διορθώσεις τριηρετικὸς καὶ [[τριηρικός]], αἵτινες καὶ φέρονται ἔν τισι τῶν ἐκδόσεων, Συναγ. Λέξ. Ἀθησ. Κουμανούδη.<br />τριηρῑτικός, ή, όν, ὁ ἀνήκων εἰς τριήρη, ἢ [[ὅμοιος]] πρὸς τριήρη, τρ. σκεύη Ἀππ. Ρωμαϊκ. Ἱστ. Προοίμ. 10, τοῦ [[αὐτοῦ]] Καρχηδ. 96· φάσηλοι τοῦ [[αὐτοῦ]] Ἐμφυλ. 5. 95· ― Ὁ [[τύπος]] [[οὗτος]] ἀποκατεστάθη ἀντὶ τοῦ κοινοῦ τριηρετικὸς ἐξ Ἐπιγραφῶν, ἴδε Böckh Urkunden σελ. 416, κτλ.· οὕτω τετρηριτικά, τά, [[αὐτόθι]] 542. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και, εσφ. γρφ., [[τριηρετικός]], -ή, -όν, Α [[τριήρης]]<br />αυτός που ανήκει σε τριήρη ή αυτός που μοιάζει με τριήρη («τριηριτικὰ σκεύη», <b>Αππ.</b>). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:57, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A of or like a trireme, ὑποζώματα IG22.1629.70,100,134: for τριηρετικὰ σκεύη App.Praef.10, Pun.96, and -ρετικοὶ φάσηλοι Id.BC 5.95, τριηριτ- shd. be read.
Greek (Liddell-Scott)
τριηριτικός: -ή, -όν, κρατὴρ τριηριτικὸς Ἐπιγρ. Ἀθηνῶν, Ἐφ. Ἀρχ. β΄ περ. 438. ― Ἐν τῷ Θησ. Στεφ. ἀνεγράφη μὲν τὸ ἐπίθ. ἐκ τοῦ Ἀππιανοῦ 5, 95, ἀλλ’ ἡ ὀρθότης τῆς γραφῆς ἠπιστήθη, καὶ προυτάθησαν διορθώσεις τριηρετικὸς καὶ τριηρικός, αἵτινες καὶ φέρονται ἔν τισι τῶν ἐκδόσεων, Συναγ. Λέξ. Ἀθησ. Κουμανούδη.
τριηρῑτικός, ή, όν, ὁ ἀνήκων εἰς τριήρη, ἢ ὅμοιος πρὸς τριήρη, τρ. σκεύη Ἀππ. Ρωμαϊκ. Ἱστ. Προοίμ. 10, τοῦ αὐτοῦ Καρχηδ. 96· φάσηλοι τοῦ αὐτοῦ Ἐμφυλ. 5. 95· ― Ὁ τύπος οὗτος ἀποκατεστάθη ἀντὶ τοῦ κοινοῦ τριηρετικὸς ἐξ Ἐπιγραφῶν, ἴδε Böckh Urkunden σελ. 416, κτλ.· οὕτω τετρηριτικά, τά, αὐτόθι 542.
Greek Monolingual
και, εσφ. γρφ., τριηρετικός, -ή, -όν, Α τριήρης
αυτός που ανήκει σε τριήρη ή αυτός που μοιάζει με τριήρη («τριηριτικὰ σκεύη», Αππ.).
