ἀκήδευτος: Difference between revisions
From LSJ
ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος, ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν → just as stones and bricks, woodwork and tiles, tumbled together in a heap are of no use at all (Xenophon, Memorabilia 3.1.7)
(2) |
(2) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκήδευτος]], -ον) [[κηδεύω]]<br />[[άταφος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που τον έθαψαν [[χωρίς]] [[κηδεία]]. | |mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκήδευτος]], -ον) [[κηδεύω]]<br />[[άταφος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που τον έθαψαν [[χωρίς]] [[κηδεία]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκήδευτος:''' -ον ([[κηδεύω]]), [[άταφος]], σε Πλούτ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:27, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A unburied, Plu.Per.28, J.AJ6.14.8.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκήδευτος: -ον, ἄταφος, Πλουτ. Περικλ. 28, Ἰώσηπ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
abandonné sans sépulture.
Étymologie: ἀ, κηδεύω.
Spanish (DGE)
-ον
que no recibe honras fúnebres, insepulto προβαλεῖν ἀκήδευτα τὰ σώματα Plu.Per.28, cf. I.AI 6.375.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκήδευτος, -ον) κηδεύω
άταφος
νεοελλ.
αυτός που τον έθαψαν χωρίς κηδεία.
