δέρη: Difference between revisions

From LSJ

Βέλτιστε, μὴ τὸ κέρδος ἐν πᾶσι σκόπει → Amice, ubique lucra sectari cave → Mein bester Freund, sieh nicht in allem auf Profit

Menander, Monostichoi, 59
(9)
(3)
Line 13: Line 13:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[δέρη]], η (Α)<br />η [[δειρή]], ο [[λαιμός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. [[δειρή]].
|mltxt=[[δέρη]], η (Α)<br />η [[δειρή]], ο [[λαιμός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. [[δειρή]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''δέρη:''' (όχι <i>δερά</i>), ἡ, Αττ. αντί [[δειρή]], [[λαιμός]], [[τράχηλος]], σε Τραγ.
}}
}}

Revision as of 21:12, 30 December 2018

German (Pape)

[Seite 548] ἡ, = δειρή, 1) Hals, Nacken, Aesch. Ag. 849. 1238; Eur. El. 485. – 2) Schlund, Kehle, Aesch. Ag. 320; Eur. Or. 41. – Nach Hesych. auch = δειράς, Bergrücken.

Greek (Liddell-Scott)

δέρη: ἡ, Ἀττ. ἀντὶ δειρή, τράχηλος, λαιμός, Τραγ., οἷον Αἰσχύλ. Ἀγ. 329, 875. ΙΙ. = δειράς, Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
1 cou;
2 gorge, gosier.
Étymologie: DELG de δερϜᾱ, skr. et av. griva, cou.

Spanish (DGE)

-ης, ἡ

• Alolema(s): ép., jón. y poét. δειρή Il.11.26, Hes.Th.727, Hdt.1.51, E.Hec.152, Hp.Mul.1.38, A.R.4.127, Ach.Tat.4.19.4, Q.S.14.183, Orph.A.596; δείρα B.12.39; δειρά Pi.O.3.27, E.Hipp.771, Io 1065, Fr.283D., AP 7.493 (Antip.Sid.), Poll.2.235; δηρή D.P.Au.1.4; dór., lesb. δέρα Sapph.94.16, Alc.362.1, E.Ba.864, Simm.21.2; arcad. δέρϝα Schwyzer 664.14, 15, 18 (Orcómeno IV a.C.); eol. δέρρη EM 262.57G.

• Morfología: [gen. δειρῆφι Opp.C.1.176; plu. gen. δεράων Call.Dian.92; dat. δειρῇσι Od.22.472]
I anat. cuello, cerviz, garganta de pers. y dioses Il.3.371, 11.26, h.Ven.181, h.Merc.133, Sapph.l.c., Alc.l.c., A.A.329, 875, Eu.592, E.Hipp.771, Hec.152, Io 1065, Fr.283D., Hp.l.c., Simm.21.2, A.R.1.673, AP l.c., IMEG 62.2 (heleníst.), Ach.Tat.6.21.2, Colluth.133, τὰ ἀπὸ τῆς δειρῆς los adornos del cuello Hdt.l.c., cf. X.Cyr.1.3.2
de animales: ref. al cuello de Escila Od.12.90, de un águila Il.12.204, AP 9.19 (Arch.), de un jabalí, Hes.Sc.391, de serpiente, Hdt.3.109, A.R.4.127, Orph.A.1014, AP 16.90, Nonn.D.15.82, de aves, Hdt.2.76, Theoc.18.57, de leones, Call.l.c., Nonn.D.11.68, 15.247, de un pez, Opp.H.2.274, de un caballo, Q.S.12.141, ἔκλεψε γὰρ αὐτοῦ τὴν δειρὴν ἡ φύσις pues la naturaleza le privó de cuello al cocodrilo, Ach.Tat.4.19.4
p. ext. melena de un león, Ael.NA 17.26
de un collar en forma de serpiente bicéfala ὁρμὸς ... ἔχων διδυμάονα δειρήν Nonn.D.5.152.
II como concepto terrestre u orográfico
1 garganta dicho de la entrada del Tártaro, Hes.Th.727.
2 ladera, pendiente próxima a la cumbre o propiamente cumbre, altura, cresta, sierra, según otra interpretación collado, cañada, valle alto, paso entre montañas (cf. δειράς), Μαιναλίαισιν ἐν δειραῖς en las laderas del Ménalo Pi.O.9.59, cf. 3.27
gener. en sg. ἐν Πέλοπος ... νάσου π[ι] τυώδεϊ δείρᾳ ref. a las laderas que bajan hacia el istmo, B.l.c., εὐθυορϝίαν πὸς δερϝὰμ πὸς λόφον Schwyzer 664.14, cf. 15, 18, 24 (Orcómeno IV a.C.), SEG 11.1122.4 (Arcadia III a.C.), 13.278.6 (Acaya III a.C.), κοίλα δέρα n. de un lugar IO 46.30 (II a.C.), Πηλίου ἐν νιφόεντι ... δειρῇ Nic.Th.502, Poet.de herb.117, οἰνηρῇ δειρῇ κεκλιμένην πατρίδα Hermesian.7.54, cf. Hsch.s.u. δέρα.

• Etimología: De *gerH3- ‘tragar’, cf. en grado ø/pleno *greH3- > ἔβρων; en pleno/ø *gorH3- > βορά, lat. uoro, aaa. querdar.

Greek Monolingual

δέρη, η (Α)
η δειρή, ο λαιμός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. δειρή.

Greek Monotonic

δέρη: (όχι δερά), ἡ, Αττ. αντί δειρή, λαιμός, τράχηλος, σε Τραγ.