τιθασευτής: Difference between revisions
εἰ μέντοι νόμον τελεῖτε βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήν, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν, καλῶς ποιεῖτε → Now if you're accomplishing the King's Law according to scripture — Thou shalt love thy neighbour as thyself — you're doing the right thing (James 2:8)
(41) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο, ΝΑ, θηλ. τιθασεύτρια Α [[τιθασεύω]]<br />αυτός που τιθασεύει, [[δαμαστής]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>μτφ.</b> αυτός που κάνει κάποιον υποχείριό του, που τον υποτάσσει<br /><b>αρχ.</b><br /><b>μτφ.</b> αυτός που συνηθίζει να κολακεύει κάποιον. | |mltxt=ο, ΝΑ, θηλ. τιθασεύτρια Α [[τιθασεύω]]<br />αυτός που τιθασεύει, [[δαμαστής]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>μτφ.</b> αυτός που κάνει κάποιον υποχείριό του, που τον υποτάσσει<br /><b>αρχ.</b><br /><b>μτφ.</b> αυτός που συνηθίζει να κολακεύει κάποιον. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''τῐθᾰσευτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που εξημερώνει, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:12, 31 December 2018
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A one who tames, Ar.V. 704.
German (Pape)
[Seite 1109] ὁ, der Zähmende, Ar. Vesp. 704.
Greek (Liddell-Scott)
τῐθασευτής: -οῦ, ὁ, ὁ τιθασεύων, ἐξημερώνων, ἵνα γινώσκῃς τὸν τιθασευτήν, «τὸν θεραπεύοντά σε καὶ ἐκτρέφοντα καὶ κολακεύοντα» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Σφ. 704.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui apprivoise ; fig. qui cajole, flatteur.
Étymologie: τιθασεύω.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ, θηλ. τιθασεύτρια Α τιθασεύω
αυτός που τιθασεύει, δαμαστής
νεοελλ.
μτφ. αυτός που κάνει κάποιον υποχείριό του, που τον υποτάσσει
αρχ.
μτφ. αυτός που συνηθίζει να κολακεύει κάποιον.
Greek Monotonic
τῐθᾰσευτής: -οῦ, ὁ, αυτός που εξημερώνει, σε Αριστοφ.
