φιλήνωρ: Difference between revisions
From LSJ
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
(45) |
(4b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ορος, ὁ, ἡ Α<br />(<b>επικ. τ.</b>) <b>βλ.</b> [[φιλάνωρ]]. | |mltxt=-ορος, ὁ, ἡ Α<br />(<b>επικ. τ.</b>) <b>βλ.</b> [[φιλάνωρ]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλήνωρ:''' дор. [[φιλάνωρ]], ορος (ᾱ) adj.<br /><b class="num">1)</b> любящий людей ([[βιοτά]] Pind.);<br /><b class="num">2)</b> любящий мужа: [[πόθος]] φ. Aesch. тоска по милому мужу: στίβοι φιλάνορες Aesch. память по милом некогда муже. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 05:36, 1 January 2019
English (LSJ)
A v. φιλάνωρ.
German (Pape)
[Seite 1277] ορος, dor. φιλάνωρ, = φίλανδρος; Aesch. u. Pind., s. oben; Col. 204; Mus. 267.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλήνωρ: ἴδε ἐν λέξ. φιλάνωρ.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ, ἡ)
qui aime son mari ; conjugal.
Étymologie: φίλος, ἀνήρ.
Greek Monolingual
-ορος, ὁ, ἡ Α
(επικ. τ.) βλ. φιλάνωρ.
Russian (Dvoretsky)
φιλήνωρ: дор. φιλάνωρ, ορος (ᾱ) adj.
1) любящий людей (βιοτά Pind.);
2) любящий мужа: πόθος φ. Aesch. тоска по милому мужу: στίβοι φιλάνορες Aesch. память по милом некогда муже.
