pruina: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
(3_11) |
(3) |
||
Line 7: | Line 7: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=pruīna, ae, f. (aus *prusuina, vgl. altind. prušvá, [[Tropfen]], [[Reif]], gotisch frius, [[Frost]], ahd. friosan, [[frieren]]), I) der [[Reif]], im Sing. u. Plur., Cic. u.a.: pruinae ac nives, Curt., nives ac pruinae, Veget. mil.: pr. matutinae, Ov.: [[nive]] pruināque concrescere, Cic.: obrigescere pruinā, [[Varro]] LL., per pruinam, Pacuv. tr., [[nive]] pruināque, Cic. – im Ggstz. zu [[ardor]] solis, Cic., u. Plur. pruinae im Ggstz. zu ardores solis, Gell. – II) Plur. pruinae meton.: A) = [[Winter]], ad medias pruinas sementem extende, Verg. georg. 1, 230. – B) der [[Schnee]], pruinae gelidae, Lucr.: circumfusa pruinis corpora magna boum, Verg. | |georg=pruīna, ae, f. (aus *prusuina, vgl. altind. prušvá, [[Tropfen]], [[Reif]], gotisch frius, [[Frost]], ahd. friosan, [[frieren]]), I) der [[Reif]], im Sing. u. Plur., Cic. u.a.: pruinae ac nives, Curt., nives ac pruinae, Veget. mil.: pr. matutinae, Ov.: [[nive]] pruināque concrescere, Cic.: obrigescere pruinā, [[Varro]] LL., per pruinam, Pacuv. tr., [[nive]] pruināque, Cic. – im Ggstz. zu [[ardor]] solis, Cic., u. Plur. pruinae im Ggstz. zu ardores solis, Gell. – II) Plur. pruinae meton.: A) = [[Winter]], ad medias pruinas sementem extende, Verg. georg. 1, 230. – B) der [[Schnee]], pruinae gelidae, Lucr.: circumfusa pruinis corpora magna boum, Verg. | ||
}} | |||
{{LaEn | |||
|lnetxt=pruina pruinae N F :: hoar-frost, rime | |||
}} | }} |
Revision as of 20:30, 27 February 2019
Latin > English (Lewis & Short)
prŭīna: ae, f. for provina; root pra-, prae; cf. Gr. πρωΐ>, early,
I hoar-frost, rime (cf.: glacies, gelu), Cic. N. D. 2, 10, 26; Sen. Q. N. 4, 3 fin.; Plin. 2, 60, 61, § 152; Varr. R. R. 2, 2; Lucr. 2, 431 et saep.—In plur.: pruinae ac nives, Cic. Cat. 2, 10, 23; Hor. C. 1, 4, 4: matutinae, Ov. M. 3, 488; Val. Fl. 2, 287 al.—
II Transf.
A Snow (poet. and in post-class. prose): nix concreta pruinā, Lucr. 3, 20: gelidae, Verg. G. 2, 263; 3, 368; Val. Fl. 8, 210; Gell. 12, 5, 11.—
B Ad medias sementem extende pruinas, winter, Verg. G. 1, 230.
Latin > French (Gaffiot 2016)
prŭīna,¹¹ æ, f.,
1 frimas, gelée blanche : Lucr. 2, 515 ; 3, 20 ; 5, 216 ; Cic. Nat. 2, 26 || pl., Cic. Cat. 2, 23 ; Hor. O. 1, 4, 4
2 neige : Virg. G. 3, 368 || hiver : Virg. G. 1, 230.
Latin > German (Georges)
pruīna, ae, f. (aus *prusuina, vgl. altind. prušvá, Tropfen, Reif, gotisch frius, Frost, ahd. friosan, frieren), I) der Reif, im Sing. u. Plur., Cic. u.a.: pruinae ac nives, Curt., nives ac pruinae, Veget. mil.: pr. matutinae, Ov.: nive pruināque concrescere, Cic.: obrigescere pruinā, Varro LL., per pruinam, Pacuv. tr., nive pruināque, Cic. – im Ggstz. zu ardor solis, Cic., u. Plur. pruinae im Ggstz. zu ardores solis, Gell. – II) Plur. pruinae meton.: A) = Winter, ad medias pruinas sementem extende, Verg. georg. 1, 230. – B) der Schnee, pruinae gelidae, Lucr.: circumfusa pruinis corpora magna boum, Verg.
Latin > English
pruina pruinae N F :: hoar-frost, rime