ὀφλητής

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A debtor, Gloss.

German (Pape)

[Seite 426] ὁ, der Schuldner (?).

Greek (Liddell-Scott)

ὀφλητής: -οῦ, ὁ, (ὀφλεῖν) χρεώστης, Γλωσσ.

Greek Monolingual

ὀφλητής, ὁ (Α)
αυτός που οφείλει, που χρωστά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀφλ- του αόρ. β' ὦφλον του οφείλω + κατάλ. -ητής].