ἐπιβλητικός: Difference between revisions
(13) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epivlitikos | |Transliteration C=epivlitikos | ||
|Beta Code=e)piblhtiko/s | |Beta Code=e)piblhtiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[apprehending directly]] (v. ἐπιβολή 1.2b), τρόπος <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Nat.</span>28.6</span>; νοήσεις <span class="bibl">Iamb.<span class="title">Protr.</span>4</span>; <b class="b2">quick to apprehend</b>, τοῦ ἀληθοῦς <span class="bibl">Alex.Aphr. <span class="title">in Top.</span>584.13</span>, cf. <span class="bibl">Herm. <span class="title">in Phdr.</span>p.113A.</span> Adv. <b class="b3">-κῶς</b> <b class="b2">by direct apprehension</b>, <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Ep.</span>1p.12U.</span>, Phlp.<b class="b2">in de An</b>. 547.9, Id.<span class="title">in AP</span>0.332.14. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span>. Adv. <b class="b3">-κῶς</b>, gloss on [[ἐπιβλήδην]], Sch. <span class="bibl">A.R.2.80</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:13, 1 July 2020
English (LSJ)
ή, όν,
A apprehending directly (v. ἐπιβολή 1.2b), τρόπος Epicur.Nat.28.6; νοήσεις Iamb.Protr.4; quick to apprehend, τοῦ ἀληθοῦς Alex.Aphr. in Top.584.13, cf. Herm. in Phdr.p.113A. Adv. -κῶς by direct apprehension, Epicur.Ep.1p.12U., Phlp.in de An. 547.9, Id.in AP0.332.14. II. Adv. -κῶς, gloss on ἐπιβλήδην, Sch. A.R.2.80.
German (Pape)
[Seite 929] ή, όν, sich worauf werfend, mit den Gedanken, Sp. – Adv., D. L. 10, 50; Schol. Ap. Rh. 2, 80 erkl. damit ἐπιβλήδην.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιβλητικός: -ή, -όν, ὁ μετ’ ἐπιβολῆς ἐγγίζων τι.- Ἐπίρρ. -κῶς, τινὶ Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 50. ΙΙ. προσεκτικός, Ἰάμβλ. Προτρ. 4, σ. 44.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἐπιβλητικός, -ή, -όν) επιβάλλω
νεοελλ.
αυτός που επιβάλλεται, που εμπνέει στους άλλους σεβασμό, υπακοή, αναγνώριση κ.λπ. («επιβλητικός αξιωματικός», «επιβλητική εμφάνιση», «επιβλητικό θέαμα»)
2. το ουδ. ως ουσ. το επιβλητικό
η επιβλητικότητα
αρχ.
1. αυτός που αντιλαμβάνεται αμέσως, ο εύστροφος
2. προσεκτικός.
