χοροπαίγμων: Difference between revisions
From LSJ
Κενῆς δὲ δόξης οὐδὲν ἀθλιώτερον → Nihil est inani gloria infelicius → Als leerer Ruhm jedoch ist nichts unseliger
(46) |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=choropaigmon | |Transliteration C=choropaigmon | ||
|Beta Code=xoropai/gmwn | |Beta Code=xoropai/gmwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense" | |Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> <b class="b2">sporting in the choral dance, dancing merrily</b>, <span class="bibl">Orph.<span class="title">H.</span>24.2</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:40, 12 December 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος, A sporting in the choral dance, dancing merrily, Orph.H.24.2.
German (Pape)
[Seite 1366] ονος, = Folgdm, Orph. H. 23, 2, l. d.
Greek (Liddell-Scott)
χοροπαίγμων: -ον, γεν. -ονος, παίζων ἐν τῇ χορικῇ ὀρχήσει, ὀρχούμενος εὐθύμως, Ὀρφ. Ὕμν. 23. 2· οὕτω χοροπαίκτης, ου, ὁ, Ἀνθ. Παλατ. 6. 108. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 271.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui aime les chœurs.
Étymologie: χορός, παίζω.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που χορεύει εύθυμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χορός + -παίγμων (< παῖγμα < παίζω), πρβλ. φιλο-παίγμων].
